maandag 4 november 2013

op de fiets naar school

Het is maandagmorgen. Ik zit met twee jammerende kinderen op de fiets. De een is moe en de ander van suiker. Los van het herfstweer is de weg van thuis naar school te overzien. Het is niet ver en je komt weinig verkeer tegen. Tot je bijna bij de school bent. Daar kom je elke ochtend in de levensgevaarlijke spits van haastige vaders en gestreste moeders. Bij slecht weer, zoals vandaag, is het helemaal chaos.
Mensen die hun kinderen met de auto naar school brengen kunnen zo opgefokt zijn dat ze alleen nog aan zichzelf en hun eigen tijdschema denken. Het is teveel gevraagd om ook rekening te houden met mensen die, in de stromende regen, op de fiets komen. Met kinderen die net kunnen fietsen en dus nog een beetje slingeren, de voorrangsregels niet kennen of simpelweg nog geen overzicht hebben. Het is in sommige gevallen zelfs heel moeilijk om de verkeersregels toe te passen.
Ik blijf me verbazen over de wijze waarop mensen hun dikke Duitse bakken er tussen prikken. Hoe ze dubbel parkeren en zonder kijken de deuren open gooien. Het is allemaal eenrichtingsverkeer. Ikke ikke ikke.
Het is een stukje van 208 meter, als we van de Zeilmakerslaan de Marelaan in draaien. Rechtsaf de Van Montfoortstraat in en uiteindelijk bij de school de Ten Veldestraat oversteken. Ik houd mijn hart vast. Blijf brutaal midden op de weg fietsen als er weer een stationwagen voorbij wil. Als een kloek bescherm ik mijn kuikens.
Een mevrouwtje ziet een gaatje waar ze haar boodschappenauto kan parkeren en gooit hem er zonder kijken voor. Bang dat iemand anders snel in dat gat duikt. Ze ziet niet dat ze bijna een kind plat rijdt. Vier vijf fietsers moeten plotseling uitwijken. 
Voor de school staat een blauwe Volvo dubbel geparkeerd. Iedereen moet er omheen. Het is onoverzichtelijk en smal. Daar komt een Golfje aangescheurd, die stopt voor de ingang van het hek en laat snel twee kinderen uitstappen. Dat er bijna iemand tegen de deur knalt is bijzaak. Wij wachten maar even met oversteken. We zijn nu toch al nat. Het zou zonde zijn als die verwende kinderen met privéchauffeur ook nog nat worden.


Omdat steeds meer mensen hun kinderen met de auto naar school brengen vinden anderen het te gevaarlijk om nog op de fiets te gaan. Die kiezen uiteindelijk ook voor de auto en zo wordt het steeds erger.






3 opmerkingen:

  1. Niets veranderd de laatste jaren. Een keer anderen je kids laten brengen en met een paar collega's op oude fietsen zo de deuren van die karren insturen. Oeps sorry, maar u maakte ook zo'n rare manoeuvre. Lijkt me heerlijk.
    gr
    Andre

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ik word er akelig van.Ben voorzichtig en erger je niet teveel! Marein.

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hier is een taak voor je weggelegd.
    Stiekem alles een keer filmen en de volgende keer op een ouderbijeenkomst vertonen.

    BeantwoordenVerwijderen

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.