zondag 30 maart 2014

chef bezemkast

Het is een prachtige zondag voor een potje voetbal.
De eerste assistent in korte broek is gesignaleerd. Het is dus een soort rokjesdag, maar dan voor Omroepland. De zomertijd is net ingegaan, het belooft 20 graden of warmer te worden en op het programma staat Ajax-FC Twente. Wat wil een mens nog meer?
De de 1e cameraman vraagt of ik ‘Camera 7’ wil doen. Eigenlijk is het een mededeling, maar dan in de sympathiekere vraagvorm gegoten. Zo gaat dat. Maar ik vind alles prima. Zeker in dit geval. De linker buitenspelcamera, dat is een ontspannen baantje voor deze verrukkelijke dag. Lekker de bal volgen en verder geen fratsen. Heerlijk!
Tot ik tot de ontdekking kom dat de 16-metercamera’s in de Amsterdam Arena op zogenaamde hotheads zitten. Het zijn remote camera’s. Ze hangen hoog in het stadion aan een reling en worden op afstand bestuurd, zodat het publiek geen last heeft van dikke kale cameramensen die hinderlijk in de weg staan.
Vandaag maak ik dus mijn hothead-debuut. In de basis is dat niet ingewikkeld. Deze camera bedien je op ongeveer dezelfde wijze als een gewone camera. Alleen sta je niet lekker in het stadion… Maar in een bezemkast!
Ergens in de catacomben van de Arena is een ruimte waar allerlei verbindingen gemaakt worden. Er staat een tafel, er is een kraantje en hier is het toilet voor alle stewards. Verder is het vooral een muf tl-hok. Niet bepaald een ruimte die doet denken aan de lente.
Heb ik weer.
De hele winter sta je buiten in de kou, in de regen en op de tocht. Wordt het mooi weer; moet ik naar binnen.
Ja, het is ook nooit goed.
Toch klaag ik niet. Blijmoedig maak ik kennis met een techniek waar ik nog weinig van wist. Het opbouwen gaat razendsnel, collega Jasper is zo behulpzaam om mij op een paar kleine valkuilen te wijzen en in de regiewagen krijg ik een demonstratie over het maken van pijlen en lijnen op de shots van buitenspelsituaties. Zo leer ik weer wat.
De wedstrijd vliegt voorbij. Het is lastig dat je niet even naast de camera kan kijken om bijvoorbeeld te zien hoe de poppetjes op het veld lopen of waar de bal is. Ook draait de camera niet altijd even soepel als een gewoon statief. Toch verbaast het me hoe goed dit systeem werkt. Alleen de monitor waarop je in deze configuratie moet kijken is verouderd en dat maakt het wel lastig om scherp te stellen. Een uitdaging, zeggen we dan op zo’n zonnige dag.
Aan het eind van de middag ben ik een grappige ervaring rijker. Goed om te weten dat ik dit ook beheers. Voor als het weer winter wordt.











Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.