all access

Het is acht uur geweest als ik over de A2 richting Utrecht rijd. In mijn spiegels kan ik de Amsterdam Arena nog zien, maar niet lang meer. Om mijn rechter arm zit een papieren polsbandje met daarop de tekst: ‘AFC Ajax Kampioenshuldiging ALL ACCESS’.

Ik was er helemaal klaar voor.

Uiteindelijk was het een lange, maar niet zo productieve dag. We hebben een ‘Joepie’ gedaan. Zo noemen ze bij de NOS het onderdeel in de zondagmiddag Grandstand-uitzending, waarin ze live schakelen met verslaggever Joep Schreuder, die dan in een of ander voetbalstadion staat. Die ‘Joepies’ kunnen voor cameramensen enerverende klussen zijn, omdat Joep altijd iets nieuws verzint. Soms levert dat hectische toestanden op, want je hebt beperkte mogelijkheden wat licht en apparatuur betreft, je zit vast aan een kabel en er zijn niet altijd voldoende mensen in de buurt voor hand-en-spandiensten. Vandaag had dat ook zo kunnen zijn, maar de uitslag van de wedstrijd tussen PSV en Feyenoord gooide roet in het eten. Ajax werd toch nog geen kampioen.

Meer dan drie korte presentaties in het begin van de middag en vier interviews na afloop van de wedstrijd Ajax-ADO hebben we niet gedaan. We stonden klaar voor meer vuurwerk en zouden ook nog naar het grote podium naast het stadion gaan als Ajax daar gehuldigd werd. Vandaar dat bandje om mijn pols.

Voor niks al die kabels getrokken. Alles getest en de verschillende scenario’s tot in detail doorgesproken. Voor niks een lange dag rondgehangen op het TV Compound in de Arena. Het was wel gezellig, maar daar koop je niks voor.

Jaren geleden, ik denk in 1996, stond ik met Ton van Royen voor AT5 op het balkon van de Stadsschouwburg. Dat waren nog eens tijden. Toen kon Ajax nog gehuldigd worden op het Leidseplein. Vroeger, toen alles beter en mooier was. Alleen werd daarna de halve stad afgebroken.

Als ik voorbij Breukelen rijd vraag ik me af of de supporters die toen het Leidseplein sloopten het nu ook zo jammer vinden dat de festiviteiten, ter ere van een landskampioenschap, tegenwoordig op een parkeerterrein in Amsterdam Zuidoost plaats vinden. Of zij ook wel eens terugdenken aan die prachtige beelden van een afgeladen Leidseplein. En zouden ze dan spijt hebben?

De herinnering aan het dringen en duwen op het balkon van de Stadsschouwburg pakt niemand mij meer af. Ik weet nog dat de schaal op de grond kletterde bij het uitstappen van de bus. En bij de huldiging in 1994 stond ik met een camera op het dak van de Heinekenhoek. Zo had ik een prachtig uitzicht op het balkon en op de mensenmassa onder me. En ondanks deze ervaringen had ik het graag weer eens meegemaakt.

Ik was er dichtbij vandaag.

Afslag Vleuten. Ik vraag me af of dat bandje nou twee weken om mijn pols moet blijven. Het zal toch niet? Tegen die tijd zijn er vast nieuwe bandjes. Andere, denk ik. En waarschijnlijk sta ik op zondag 27 april op een heel andere plek in het land en niet op een podium bij de huldiging van Ajax. Helaas.

Het is even trekken, maar dan is het bandje kapot. Hup, in de prullenbak ermee.