Op tv-formats en goede ideeën na is Gaffertape
het meest gestolen goed in Omroepland. Trek maar eens de rugzak of kofferbak
van een regisseur, producer, cameraman of geluidsman open. Je zal er minimaal
een halve rol vinden. Daar zit in principe geen kwaad bij. Ze willen altijd en
overal een klein voorraadje op zak hebben. Voor noodsituaties. Zonder deze
wonderplakband zijn zij immers nergens. Het houdt Hilversum bij elkaar.
Ik durf het nog scherper te formuleren: Zonder Gaffertape géén televisie!
Ik kan me niet voorstellen dat er nog mensen in
Omroepland rondlopen die geen idee hebben waar dit over gaat, maar voor de allergrootste
nitwits zal ik het even uitleggen:
Gaffertape is sterke tape. Een soort plakband
dus. Doorgaans 5 centimeter breed en het zit op een rol van ongeveer 50 meter.
De meest voorkomende kleuren zijn zwart, grijs en wit. Het plakt op alles, mits
de ondergrond droog is, en het laat geen resten achter wanneer je de tape weer
verwijdert. Je kan er gemakkelijk op schrijven. Het handige is dat deze tape eenvoudig
te scheuren is in de gewenste lengte of breedte. Je mag Gaffer absoluut niet verwarren
met de goedkopere Duct tape die minder goed plakt, meer lijmsporen achter laat
en lang niet zo lekker scheurt. Het is niet voor niks dat er in elke
materiaalwagen een kratje met Gaffertape staat en dat geen ENG ploeg uitrukt
zonder een rol. Een studio zonder Gaffer is geen studio.
Het klinkt misschien armoedig dat alles gefikst
moet worden met plakband, maar deze tape stelt ons juist in staat om
ingewikkelde logistieke problemen op creatieve wijze op te lossen. Het zorgt voor
flexibiliteit en met Gaffertape zijn we altijd sneller dan zonder.
Of we nu kabels weg moeten werken, een kleine
camera onder een vliegtuigvleugel willen bevestigen of de presentatrice een
jurkje aan heeft waar je niet zomaar een zender in kan stoppen. Het merkje
waarop de hoofdpersonen moeten staan, de lamp die flair in de lens veroorzaakt,
de monitor die ergens moet hangen waar geen bevestigingspunten zijn of wanneer
de cameraman weer eens uit zijn broek scheurt.
Je kan het zo gek niet bedenken. Er zijn legio
voorbeelden. Zelf knutsel ik de beste regenhoezen en zonnekappen van
Gaffertape. In menig Franse hotelkamer heb ik er de douchekop mee opgehangen.
Een tijdje geleden wilde ik in het stadion van
FC Den Bosch een triaxkabel uit de kast met vaste aansluitingen trekken. Dit
lukte echter niet zonder fysiek geweld. Met de kabel trok ik ook de ijzeren
plaat met pluggen uit het rek. Aan de achterkant bleek de boel aan elkaar te
zitten met Gaffer tape. Dunne draadjes waar tijdens een live-uitzending
belangrijke signalen overheen gaan, die waren vastgeplakt met kleine stukjes
tape. Niet eens een kroonsteentje of wat soldeer, maar stomweg om elkaar heen
gedraaid en Gaffer er over. Die verbindingen hebben hoogstwaarschijnlijk lange
tijd op deze wijze gefunctioneerd. Dat mag je een mirakel noemen. Los van alle
gevaar. Het zal mij niets verbazen als de situatie ook na mijn melding onveranderd
is gebleven.
Er kleven slechts twee nadelen aan Gaffertape.
Om te beginnen is de laatste rol altijd kwijt. Als je even niet oplet is het
rolletje alweer door iemand anders geconfisqueerd. Maar erger is nog eigenlijk
dat we een spoor van tape achterlaten op alle plekken waar de televisie heeft
uitgepakt. In elk voetbalstadion kan je aan de restjes zien hoe de kabels
doorgaans lopen en in elk theater verraden kleine stukjes tape waar de camera’s
hebben gestaan. Wat dat betreft is Gaffer ook de kauwgom van Omroepland.
Heel herkenbaar! Heb ooit meegemaakt dat een dakraam van een auto met gaffer was vastgeplakt. Zelfs in de wasstraat hield het perfect.
BeantwoordenVerwijderen