Het is wat met die nominaties op Facebook.
Eerst een bak water over mijn hoofd, nu weer het verzoek om vijf dagen lang een
(zwart-wit) foto te plaatsen en ik zag al dat er ook zo’n ‘kettingbrief’ rond
gaat over geluksmomenten. Nou was ik zeker niet van plan om aan die flauwekul
mee te blijven doen, maar als collega Johan van Elk mij uitdaagt kan ik niet
weigeren.
Nu heb ik dus wel een probleem. Namelijk dat
de lat hoog ligt. Johan zelf is een begenadigd fotograaf en hij schrijft ook
nog eens op Facebook dat ik ‘een mooi
oog’ heb. Of ik dat even waar wil maken terwijl al mijn collega’s,
verschillende fotografen, een hele berg regisseurs en tientallen verslaggevers
handenwrijvend meekijken. Ik voel opeens een last op mijn schouders die niet te
vergelijken is met de druk van een gewone televisiecamera.
Op de harde schijf waarop ik mijn foto’s
bewaar staan meer dan 300 mapjes met bijna 500 gigabyte aan foto’s. Alles is
keurig geordend en als ik iets nodig heb weet ik het zo te vinden. Ook mijn
oude ‘analoge’ foto’s zitten netjes in doosjes, op jaar en reis gesorteerd.
Maar vraag me niet om de vijf mooiste foto’s tevoorschijn te toveren.
Het voelt als het jaarlijkse stemmen voor de
Top2000 a Gogo. Niet alleen het kiezen is heel lastig, maar het blijft ook gek
om te zeggen: Dit zijn de allerbeste vijf!
Zo heb ik de afgelopen week ook kritisch naar
de foto’s van anderen gekeken. Met zo’n blik van ‘is dit voor jou het hoogst haalbare?’ Nu krabbel ik opeens terug
en vind ik dat anderen veel beter kunnen fotograferen dan ik.
Zullen we gewoon nog een emmer koud water
over mijn hoofd flikkeren?
Nee, ik ga met de billen bloot. Ik heb in elk
geval 1 foto gevonden waarmee ik durf te beginnen. Deze is al een paar jaar oud
en is nog gemaakt met mijn oude Canon 400D. Om precies te zijn op 26 april 2010
in Amsterdam, tijdens een locatiebezoek voor het programma The Phone. Het is
eigenlijk een kiekje. Hij is scheef, maar dat is in dit geval niet bezwaarlijk.
Ik beloof bij deze plechtig dat ik niet
verder terug zal grijpen. De volgende vier foto’s zijn van na 2010. Denk ik. Hoop
ik. Het wordt nog een hele zoektocht…
Oh ja, en ik heb besloten dat ik niemand zal
nomineren. Iedereen die zich geroepen voelt mag het ook proberen om eens vijf goede
foto’s uit te zoeken. Als ik toch namen moet noemen, dan wil ik wel eens weten wat
de keuze is van Rob Keeris, Raymond Rutting, Peter Schols, Klaas-Jan van der
Weij en Frits van Eldik.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.