rowen

De regionale zender L1 heeft de afgelopen tijd weer heel wat uurtjes carnaval uitgezonden. De Buutekampioenschappen, het Limburgs Vastelaovesleedjes Konkoers, de Boètegewoeëne Boeètezitting, diverse optochten, de Groeëte Gulpener Vastelaoves Finale en nog veel meer. Kleurrijke televisie, waarvan de meeste mensen in Nederland niet eens weten dat het bestaat.

Het is ook helemaal niet erg dat ze in Hilversum niks begrijpen van het fenomeen Vastelaovend of boven de rivieren niet weten wie Beppie Kraft, de Toddezèk en W-Dreej zijn, want daar hebben ze in het zuiden hun eigen regionale omroep voor. Die doet precies wat ze moet doen; namelijk de Limburgse cultuur een warm hart toedragen. En in Limburg kijken ze massaal naar al die carnavalsuitzendingen. Door het slechte weer waren de kijkcijfers dit jaar zelfs hoger dan ooit.

Door alle aandacht van L1 is carnaval de afgelopen vijftien jaar wel een beetje veranderd. De regionale omroep heeft nu een belangrijke verbindende rol. Mensen uit Eijsden zingen voor een groot deel dezelfde liedjes als de Limburgers die in de buurt van de Mookerheide wonen. Kleinschalige en lokale activiteiten zijn er nog genoeg in elk dorp of iedere buurt, maar carnaval is ook steeds meer een feest van grote evenementen met vaak een paar duizend man publiek en dat wordt allemaal rechtstreeks uitgezonden. De beste artiesten zijn tegenwoordig wereldberoemd in Limburg.

Er is echter één pittige dame, met een super belangrijke rol tijdens al die feesten, die ze zelfs in Limburg niet kennen. Rowen van Ginneken uit Gulpen. Overdag werkt zij nog gewoon als kassière bij de lokale Plus en in haar vrije tijd is ze freelance assistent bij L1. Zonder haar was de hele carnaval in de soep gelopen! Zij heeft bij alle belangrijke uitzendingen de cameramensen geassisteerd en er voor gezorgd dat hun camerakabels niet in de knoop raakten. Dat is normaal gesproken al een hele kunst, maar tijdens carnaval is het zeker geen sinecure.

Ga maar eens met een handcamera dwars door een half aangeschoten en feestende massa met een paar uitzinnige artiesten, die zojuist het songfestival hebben gewonnen. Dan moet een assistent, die de lange en loodzware kabel begeleidt, van goede huize komen. Rowen doet het lachend. Zo liep ze maandag ook vier en een half uur (!) achter elkaar, zonder aflossing of korte pauze, bij de portable camera tijdens de stormachtige optocht van Kerkrade. Dat is overigens de plek waar ze een hele nieuwe dimensie aan de chaostheorie hebben toegevoegd. Maar een dag later, afgelopen dinsdag, assisteerde ze mij alweer onvermoeid, in de kou en stromende regen, tijdens het laatste carnavalsfeestje van dit seizoen. Na een paar uur buffelen waren we doorweekt en gesloopt, maar het feest ging vrolijk door en zo ook Rowen. Zonder mopperen nam ze de camera over van een collega die niet meer kon stoppen met klappertanden. En de kijker heeft er niks van gemerkt.

Dit is niet zomaar een kassameisje. Wat mij betreft is zij de medewerkster van de maand. Of van het jaar! Zij zou in Hilversum direct kunnen meedoen met de grote jongens, maar ze woont fijn in Gulpen en ik denk dat ze het niet ambieert. Als ik er naast zit mag ze nu aan de bel trekken en ga ik iets voor haar proberen te regelen. Bij L1 mogen ze in ieder geval in hun handen wrijven met zo’n oproepkracht. Als ik het daar voor het zeggen had, zou ze niet veel kassadienstjes meer kunnen draaien, al vind ik eigenlijk vooral dat de Bond van Carnavalsverenigingen in Limburg haar binnenkort moet onderscheiden met de Orde van Verdienste. Zonder Rowen had deze carnaval er heel anders uitgezien.