in blijde verwachting

  

Verse warme worstenbroodjes. We zijn hartelijk welkom bij de enige televisiecamerafabriek in Nederland. Met een aantal freelance cameramensen mogen we meedenken over de camera van de toekomst. Aan de andere kant van de tafel zitten vijf productmanagers klaar met hun notitieboekjes. Zij verzamelen input uit de praktijk voor een nieuw te ontwikkelen camera, die over anderhalf jaar op de markt komt.

Wist je wel dat de meeste camera’s die we bij grote meercameraproducties gebruiken niet uit Japan, maar gewoon uit Brabant komen? Bij de firma GrassValley werken ongeveer 125 medewerkers aan de ontwikkeling, productie en het onderhoud van televisiecamera’s. In Breda worden de meest kritische onderdelen voor deze prachtige apparaten gemaakt. Met name het tot op de sub-pixel precies uitlijnen van de drie zogenaamde imagers op een prisma is een zeer nauwkeurig werkje. Voor de liefhebber: de grootte van een pixel is 2,5mu bij 2,5mu en dat is evenveel als een mensenhaar in tien minuten groeit! Alleen wanneer de pixels van alle drie de chips exact over elkaar heen liggen krijg je een perfect beeld. Daarvoor hebben ze hier een speciale cleanroom, waar specialisten in witte pakken ieder jaar zo’n 1.500 keer het ‘hart’ van een camera samenstellen.

Over die ingewikkelde techniek gaan we het nu even niet hebben. Wij mogen onze mening geven over bedieningsgemak, de vorm van een camera, het gewicht en de logica van het menu. Er is genoeg om over na te denken. Zo blijven lenzen relatief zwaar, omdat er meer en beter glas in moet voor een hogere beeldkwaliteit, maar de inhoud van de camera wordt door technische vooruitgang steeds lichter. Hierdoor verandert de balans van het apparaat en dat heeft gevolgen als je met zo’n camera op de schouder moet filmen. De vraag is hoe je dat oplost. Met welke onderdelen kan je schuiven en welke consequenties heeft dat? Het is net een spinnenweb. Trek je hier, dan gaat het daar én daar bewegen. Opeens veranderen allerlei posities van knoppen, moet er opnieuw gekeken worden naar de bevestiging van de viewer en daarmee hangt de ophanging van de microfoon weer samen. Het is voor cameramensen die dagelijks met deze apparaten werken natuurlijk geweldig om daar eens over mee te mogen denken.

De architecten van toekomstige tv camera’s praten over de hele wereld met klanten en deskundigen om te ontdekken aan welke eisen hun hoogwaardige producten moeten voldoen. In verschillende continenten hebben de gebruikers ook andere wensen. Zo zijn wij in Nederland bijvoorbeeld zeer te spreken over de dikte van het handvat bovenop de camera, maar in Azië hebben cameramensen blijkbaar kleinere handjes en moeite om het apparaat goed vast te houden. Dat is niet alleen grappig om te weten, maar ook iets om even bij stil te staan. Kan het beter, vragen wij ons af?

Deze ochtend in Breda levert genoeg nieuwe inzichten op en ik ontdek zelfs een paar handige functies die kennelijk al zijn uitgevoerd op de camera’s waar wij nu mee werken, maar waarvan ik het bestaan nog niet wist. De lange lijst met ideeën van collega’s die ik heb opgesteld wordt doorgenomen. De ontwerpers schrijven driftig mee. Hier en daar ontstaat een interessante discussie, maar bij andere voorstellen gaat gelijk een lampje branden. Het blijft nog even de vraag welke features we uiteindelijk terug zullen zien, want ze kunnen het nooit iedereen helemaal naar de zin maken. Toch weet ik zeker dat een aantal punten na deze constructieve ochtend worden opgepikt. We hebben aan de wieg gestaan van een nieuwe tv camera of waren in ieder geval even aanwezig bij de conceptie.

Dit is de 50e column die ik schreef in de reeks Point of View voor BM. 

Broadcast Magazine is hét mediavakblad van Nederland. Voor slechts € 39,- kan je via BM+ losse artikelen lezen. Site bezoekers kunnen sinds kort ook gebruik maken van Blendle. Ik adviseer iedereen een gewoon abonnement. Dan ontvang je ook een aantal keer per jaar de heerlijke glossy in print.