klep dicht

Met een doffe ‘boinke-boink’ slaat de laadklep zachtjes tegen de achterkant van de materiaalwagen. Die is dicht! Alle apparatuur zit er weer in. Op het tot tv-compound omgedoopte stukje parkeerterrein naast het stadion staan nog een stuk of vijftien jongens en meisjes, mannen en vrouwen die behoren tot de voetbaltroepen van ons nationaal televisieleger. Eentje veegt het zweet van zijn voorhoofd, de ander trekt een blikje cola open. 

De laatste competitiewedstrijden van de Eredivisie, Seizoen 2017/2018, zijn een uurtje geleden afgefloten. Als ik goed heb gerekend zijn er dit seizoen weer zeshonderdtwaalf wedstrijden geregistreerd voor FOX Sport en de NOS. Vandaag negen potjes tegelijk. Allemaal met minimaal zes camera’s. 

Bij elke wedstrijd wordt aan het begin van de dag een grote materiaalwagen naast het stadion uitgepakt. Dat is een aardige logistieke operatie, zeker als je het per voetbalseizoen bekijkt. Al die dure spullen op de goede plek krijgen en de juiste poppetjes erbij die het kunnen opbouwen, aansluiten, bedienen, afbreken, opruimen en inpakken. Zo worden jaarlijks honderden kilometers kabel in en om voetbalstadions uit- en weer opgerold. Karren vol met kisten rijden de stadions in. Monitoren, lampen, statieven, microfoons, lenzen en natuurlijk de camera’s. Het heeft wat te lijden tijdens veelvuldig gebruik onder alle omstandigheden. Soms gaan dingen stuk. Dan wordt het provisorisch gefikst, snel gerepareerd of helemaal vervangen, maar het is vooral een klein wonder dat er zoveel goed gaat met alle technische apparaten die met elkaar verbonden zijn.

Ik zou wel eens willen weten hoeveel materiaalwagen-laadklepbewegingen er per voetbalseizoen worden gemaakt. Hoelang houden wij met z’n allen per seizoen een vinger op de knop om die klep te laten zakken of weer te laten stijgen. Hoe vaak roept iemand de waarschuwende woorden: “Klep zakt!”

In ieder stadion waar wordt afgetrapt spelen de cameramensen, beeldtechnici, geluidsmannen, slow motion operators, schakeltechnici, titelaars, regisseurs, (eind)redacteuren, assistenten, commentatoren, verslaggevers en fieldproducers vol passie en overgave hun eigen wedstrijd. Soms in een overheerlijk zonnetje, zoals vandaag, maar ook in de stromende regen, hagel of natte sneeuw. Iedere wedstrijd biedt nieuwe kansen, unieke verhalen en heeft zijn eigen uitdagingen. Iets missen is geen optie. Je kan een onvergetelijk doelpunt of die absurde bal op de paal niet over doen, wel mooier maken door het perfect in beeld en geluid te vangen. Daarvoor zijn alle disciplines uit het televisieteam even belangrijk. De regisseur is nergens zonder zijn camera- en geluidsmensen. Die zijn vervolgens weer afhankelijk van hardwerkende assistenten en van de LSM operators. Dat zijn jongens en meisjes die hun de mooiste beelden verkopen in  herhalingen. 

Er zijn in Nederland een stuk of drie facilitaire bedrijven die de televisietechniek rond voetbalwedstrijden verzorgen. Zij leveren nagenoeg dezelfde configuratie en werken deels met dezelfde freelance huurlingen, maar toch doen ze het ieder op hun eigen manier. De logistiek is bij elke partij net even anders. Zo verschilt de inrichting van hun materiaalwagens. Kisten en haspels zijn niet overal hetzelfde, maar uiteindelijk komt het op hetzelfde neer: Een laadklep die heen en weer gaat tot hij uiteindelijk gesloten mag worden.
Boinke-boink.

Nu staat de ploeg bij elkaar. Het is klaar. Nog even de handen schudden en dan stappen ze in busjes of auto’s en gaan ze met ‘gierende banden’ via carpoolplaatsen, Hilversum of rechtstreeks naar huis. De Eredivisie is voorlopig klaar. Natuurlijk rest nog de nacompetitie en dan begint het zomerseizoen met festivals en andere mooie evenementen.