zondag 7 oktober 2007

uitgemolken

De Meern. Ik kan me de melkfles nog herinneren. In zwarte kratten opgestapeld achter op het fietsenrek van de grote SRV wagen. De ene week kocht mijn moeder die flessen en de volgende week gingen ze leeg retour. De kroonkurk of een aluminium lipje was het enige beetje afval dat er vanaf kwam. Ik geloof dat we zelfs een speciaal mandje voor die flessen hadden. Daar konden er zes in. Of een fles yoghurt, een fles karnemelk en vier melk. Door het glas kon je prima zien hoeveel er nog in een fles zat. Ik heb me nooit gerealiseerd dat dit handig was, maar ik was ook nog een kleine jongen.
Maar op een dag kwam de SRV niet meer. Niks leve de man van de SRV; hij was dood. Daarna heb ik nooit meer een melkfles in mijn handen gehad. Melkpakken van karton zijn blijkbaar gemakkelijker. Lichter van gewicht en na gebruik vouw je het pak in elkaar en gooi je het met gemak in de afvalbak. Geen gezeur over statiegeld, alleen even prutsen bij het openvouwen.
Maar nu ontdekte ik onlangs dat het melkpak een restyling heeft ondergaan. Voor het openvouwen zit er tegenwoordig een speciale treklip aan de schenktuit en op de luxe pakken zit zelfs een plastik draaidop. Dat is nog eens handig! Nooit meer knoeien met kostbare melk.
Tot mijn grote schrik zag ik ook een raampje in het pak. Misschien zit het er al lang, maar het was mij nog niet opgevallen. Nu kan de melk naar buiten kijken en dat vindt melk blijkbaar prettig.
Ik ken inmiddels mensen die beweren dat zo'n raampje handig is. 'Zo kan je zien hoeveel melk er nog in het pak zit', zei Slimpie en daar heeft ze gelijk in. Er staan zelfs getallen bij die -mits je het pak recht houdt- een indicatie in milliliters geven hoeveel glazen je nog kan vullen. Moet je ook weer weten hoeveel er in een glas gaat.
Het moge duidelijk zijn dat ik dit raampje overdreven vind. Laat een pak melk nou maar gewoon ondoorzichtig zijn en laat mij maar lekker gokken hoeveel er in zit, door een beetje te klotsen of een voorzichtige schatting te maken op basis van gewicht. Zo'n raampje zal de produktie van het pak zeker niet goedkoper maken, laat staan milieuvriendelijker. Niet dat ik opeens de Al Gore van de Leidsche Rijn wil zijn, maar dit is echt onnodig.
Welke gek heeft het raampje verzonnen? Op welke marketingvergadering is dit idiote plan goedgekeurd? En wat kost deze onzin? Ik denk aan een dure denktank, aan een batterij ontwerpers, communicatiedeskundigen, doorzichtig materiaal, een complexer productieproces en natuurlijk de nieuwe pakmachines. Hadden ze het geld van deze investering niet beter aan de boeren kunnen geven? Of misschien -heel gek gedacht- hadden ze een pak melk goedkoper kunnen maken.
Opeens verlang ik terug naar die ouderwetse melkfles, naar de buitengewoon milieuonvriendelijk ronkende dieselmotor van de SRV wagen en naar zijn rinkelende bel op dinsdag en vrijdagmiddag. Van je hiep hiep hiep hoezee…'


1 opmerking:

  1. Mocht je nu echt je drang naar melk uit de ouderwetse fles niet meer kunnen bedwingen zou je eens een natuur(voedings)winkel binnen kunnen stappen;-)
    Daar vind je ze nog te kust en te keur..
    groetjes Vivianne

    BeantwoordenVerwijderen

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.