Vught. Sommige mensen hebben altijd geluk. Ik ken er toevallig eentje en die ken ik buitengewoon goed. Mr. Mazzel, Lucky Luke, Billy Bofkont, alias Rein zelf. Zo’n geluksvogel waar je bang van wordt.
Wat is het verhaal?
Wij van DutchView ENG draaien een wekelijkse talkshow voor Omroep Brabant. Low budget, maar met hoogstaande kwaliteit. Dat programma nemen we om de week op. Twee afleveringen op een dag. Ergens in een galerie te Vught. Mijn collega Bob is daar chef de mission en hij kan dat setje echt wonderschoon uitlichten. Zo mooi dat er geen lichtploeg tegenop kan. Bovendien met een minimum aan lampen. Het is een mysterie. Als ze in Hilversum zouden weten hoe Bob dit doet, dan is hij voortaan dag en nacht aan het werk. Noem het gerust briljant.
Maar eens in de zoveel tijd heeft ook onze Bob recht op vakantie. Dan word ik richting Brabant gestuurd met een tekeningetje waar op staat hoe Bob zijn lampen hangt. Alsof het zo simpel is. Het geheim van de meester heb je echter niet in de vingers als je naar die plattegrond kijkt. Het gaat natuurlijk om de finishing touch. Dimmerstanden, afgeklapte barndoors, spotten of floaden, de hoogte, de exacte afstand en de juiste hoek van inval. Het is millimeterwerk.
Iedere cameraman heeft zo zijn specialiteit. Ik kan weer heel goed zwaaien en zwiepen met een camera. Bewegende blauwe beelden maken en soms even door de scherpte heen schieten. Lekker wild. En natuurlijk kan ik ook een lamp neerzetten, maar dit is andere koek.
Kortom, ik had al een week slapeloze nachten dankzij de vakantie van Bob. Ik gun hem zijn rust, maar werd er zelf met de dag nerveuzer van. Tot ik gisterenmiddag werd gebeld door de opdrachtgever met de verlossende woorden: ‘We gaan buiten draaien.’
Vandaag heb ik heel ontspannen en relaxed gewerkt. Het zag er prachtig uit. Alles uitgelicht met één lichtbron. De zon. En een paar witte platen piepschuim voor de reflectie. Simpeler kan het niet. Aan het eind van de dag was de klant tevreden. Het zag er prachtig uit. Daar kan Bob niet tegenop.
Als er een God bestaat, dan mag hij mij wel. Ik heb altijd geluk.
Wat is het verhaal?
Wij van DutchView ENG draaien een wekelijkse talkshow voor Omroep Brabant. Low budget, maar met hoogstaande kwaliteit. Dat programma nemen we om de week op. Twee afleveringen op een dag. Ergens in een galerie te Vught. Mijn collega Bob is daar chef de mission en hij kan dat setje echt wonderschoon uitlichten. Zo mooi dat er geen lichtploeg tegenop kan. Bovendien met een minimum aan lampen. Het is een mysterie. Als ze in Hilversum zouden weten hoe Bob dit doet, dan is hij voortaan dag en nacht aan het werk. Noem het gerust briljant.
Maar eens in de zoveel tijd heeft ook onze Bob recht op vakantie. Dan word ik richting Brabant gestuurd met een tekeningetje waar op staat hoe Bob zijn lampen hangt. Alsof het zo simpel is. Het geheim van de meester heb je echter niet in de vingers als je naar die plattegrond kijkt. Het gaat natuurlijk om de finishing touch. Dimmerstanden, afgeklapte barndoors, spotten of floaden, de hoogte, de exacte afstand en de juiste hoek van inval. Het is millimeterwerk.
Iedere cameraman heeft zo zijn specialiteit. Ik kan weer heel goed zwaaien en zwiepen met een camera. Bewegende blauwe beelden maken en soms even door de scherpte heen schieten. Lekker wild. En natuurlijk kan ik ook een lamp neerzetten, maar dit is andere koek.
Kortom, ik had al een week slapeloze nachten dankzij de vakantie van Bob. Ik gun hem zijn rust, maar werd er zelf met de dag nerveuzer van. Tot ik gisterenmiddag werd gebeld door de opdrachtgever met de verlossende woorden: ‘We gaan buiten draaien.’
Vandaag heb ik heel ontspannen en relaxed gewerkt. Het zag er prachtig uit. Alles uitgelicht met één lichtbron. De zon. En een paar witte platen piepschuim voor de reflectie. Simpeler kan het niet. Aan het eind van de dag was de klant tevreden. Het zag er prachtig uit. Daar kan Bob niet tegenop.
Als er een God bestaat, dan mag hij mij wel. Ik heb altijd geluk.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.