De Meern. De opa van Art was met de trein gekomen en hij had een zak met geld meegenomen. Het was zijn plan om een spaarrekening te openen voor zijn kleinzoon. In het licht van alle bevallingsavonturen leek mij dit geen ingewikkeld klusje. Vol goede moed togen mijn aanstaande schoonvader en ik naar het financiële centrum van De Meern.
Aan de Oranjelaan liggen vijf bankfilialen. Fortis, ING, de Rabobank, Abn Amro en een Postkantoor. Waarom we bij de Rabobank binnen stapten weet ik niet. Misschien omdat opa al zijn hele leven klant van deze bank is. Zijn dochter -mijn vriendin- heeft er ook een rekening zo lang ze zich kan heugen.
Ik niet. Sinds het Giroblauw-past-bij-jouw-tijdperk zit ik vast aan de Postbank en in de gloriejaren van Ajax heb ik als beginnend Amsterdammer gekozen voor een Abn Amro account. Maar in principe zijn wij dus allemaal hele trouwe klanten. Met onze keuze voor de Boerenleenbank veroordeelden we mijn zoon min of meer tot een Raborekening voor het leven.
Bijna.
Keurig sloten we achteraan in de rij. Een oud vrouwtje nam alle tijd om haar zaken door te nemen. Het verbaasde me dat dit gebeurde in de ruimte waar iedereen mee kon genieten. Even later waren wij aan de beurt.
'Wij komen een rekening openen voor een pasgeboren nieuwe klant!', begon de trotse opa.
'Oh' zei de medewerkster van de bank. 'Heeft u al een rekening bij de Rabobank?'
Ik legde uit dat mijn vriendin wel een Rabo-account heeft, maar ikke niet. Dat vond die mevrouw lastig. Een diepe zucht volgde.
'Dan moeten we helaas een afspraak met u maken', zei ze tot mijn grote verbazing.
'Wij komen alleen even een rekening openen en geld storten. Veel geld!' probeerde ik nog en ik keek hoopvol naar mijn schoonvader. Het had allemaal geen zin. Alsof we iets onmogelijks vroegen. Wat wij wilden ging niet zomaar lukken, want het was druk. Ze wees op alle mensen achter ons.
De nieuwe klant, misschien wel voor de komende 100 jaar, was tijdelijk niet welkom. Opa moest zijn geld op zak houden.
Die mevrouw wilde dolgraag een afspraak met ons inplannen, maar daar hadden wij opeens niet zo veel behoefte meer aan. We keken naar elkaar en dachten hetzelfde. Op naar een andere bank!
Bij de Abn Amro werden we met open armen ontvangen. Een vriendelijke dame bracht gelijk twee kopjes koffie. We werden gefeliciteerd met zoon en kleinzoon en binnen tien minuten was de Pardoesrekening geopend.
Vervolgens was ook hier het storten van contant geld onmogelijk, want ze hadden geen kassa. (Bij de bank…!?!) Maar we hadden in ieder geval wel een rekeningnummer en opa kon vanavond nog zijn geld met behulp van internetbankieren overboeken.
Als mijn zoon ooit vraagt waarom wij nooit een rekening hebben afgesloten bij de Rabobank zal ik uitleggen dat de Rabobank in De Meern hem niet als klant wilde hebben. Vandaag in ieder geval even niet.
En ik hoop dat hij multi-multi-multimiljonair wordt.
Aan de Oranjelaan liggen vijf bankfilialen. Fortis, ING, de Rabobank, Abn Amro en een Postkantoor. Waarom we bij de Rabobank binnen stapten weet ik niet. Misschien omdat opa al zijn hele leven klant van deze bank is. Zijn dochter -mijn vriendin- heeft er ook een rekening zo lang ze zich kan heugen.
Ik niet. Sinds het Giroblauw-past-bij-jouw-tijdperk zit ik vast aan de Postbank en in de gloriejaren van Ajax heb ik als beginnend Amsterdammer gekozen voor een Abn Amro account. Maar in principe zijn wij dus allemaal hele trouwe klanten. Met onze keuze voor de Boerenleenbank veroordeelden we mijn zoon min of meer tot een Raborekening voor het leven.
Bijna.
Keurig sloten we achteraan in de rij. Een oud vrouwtje nam alle tijd om haar zaken door te nemen. Het verbaasde me dat dit gebeurde in de ruimte waar iedereen mee kon genieten. Even later waren wij aan de beurt.
'Wij komen een rekening openen voor een pasgeboren nieuwe klant!', begon de trotse opa.
'Oh' zei de medewerkster van de bank. 'Heeft u al een rekening bij de Rabobank?'
Ik legde uit dat mijn vriendin wel een Rabo-account heeft, maar ikke niet. Dat vond die mevrouw lastig. Een diepe zucht volgde.
'Dan moeten we helaas een afspraak met u maken', zei ze tot mijn grote verbazing.
'Wij komen alleen even een rekening openen en geld storten. Veel geld!' probeerde ik nog en ik keek hoopvol naar mijn schoonvader. Het had allemaal geen zin. Alsof we iets onmogelijks vroegen. Wat wij wilden ging niet zomaar lukken, want het was druk. Ze wees op alle mensen achter ons.
De nieuwe klant, misschien wel voor de komende 100 jaar, was tijdelijk niet welkom. Opa moest zijn geld op zak houden.
Die mevrouw wilde dolgraag een afspraak met ons inplannen, maar daar hadden wij opeens niet zo veel behoefte meer aan. We keken naar elkaar en dachten hetzelfde. Op naar een andere bank!
Bij de Abn Amro werden we met open armen ontvangen. Een vriendelijke dame bracht gelijk twee kopjes koffie. We werden gefeliciteerd met zoon en kleinzoon en binnen tien minuten was de Pardoesrekening geopend.
Vervolgens was ook hier het storten van contant geld onmogelijk, want ze hadden geen kassa. (Bij de bank…!?!) Maar we hadden in ieder geval wel een rekeningnummer en opa kon vanavond nog zijn geld met behulp van internetbankieren overboeken.
Als mijn zoon ooit vraagt waarom wij nooit een rekening hebben afgesloten bij de Rabobank zal ik uitleggen dat de Rabobank in De Meern hem niet als klant wilde hebben. Vandaag in ieder geval even niet.
En ik hoop dat hij multi-multi-multimiljonair wordt.
Hoezo aanstaande schoonvader gaan we polonaise lopen??????????
BeantwoordenVerwijderenGaan jullie nu ook mee naar de Efteling dit jaar. Bij dit familie-uitstapje mag een kleine jongen met pardoesrekening toch niet ontbreken ?
BeantwoordenVerwijderenDie boerenleenbank heeft vast wel een e-mail adres waar je dit verhaaltje naar toe kan mailen...
BeantwoordenVerwijderenQua leuk :-)
Heet niet voor niets BOERENleenbank
BeantwoordenVerwijderenHallo Jan,
BeantwoordenVerwijderenIk werk zelf bij de Rabobank. Ik ik begrijp je terleurstelling! Het is niet leuk als je het in het leven niet direct krijgt zoals jij het wilt.
Zo te horen zijn jullie het type klant, dat gewoon doet, en zich niet voorbereid. Als er vervolgens een ouddametje de rij ophoudt hoeft er eigenlijk al niks meer te gebeuren. Geduld,....dat is een woord dat je als jonge vader dicht bij je hart moet dragen.
Laat je als consument toch niet door eerste indrukken in de maling nemen. Kijk wat verder en bedenk wat het beste bij je past.
Grote kans dat als je zoon miljoenen gaat verdienen dat hij een verstandige keuze maakt waar hij zijn geld gaat onderbrengen...waarschijnlijk zal hij dan ook de Rabobank overwegen. Hij blijft altijd welkom.
Met vriendelijke groet,
Jochem.
Als alle medewerkers van de Rabobank zo betrokken waren, dan hadden wij die middag een rekening geopend.
BeantwoordenVerwijderenOns probleem had natuurlijk niets te maken met de dame die voor ons aan de beurt was. Dat zou flauw zijn. Het was een Rabobankmedewerkster die ons de deur wees.
Als de Rabobank zich niet kan of wil bekommeren om ongeduldig potentieel, dan zullen er wel meer klanten naar een concurrent verdwijnen.
Toch word ik er graag van overtuigd dat de Rabobank het beste bij ons past. Alleen is dat tot nu toe niet gebeurt. Daarover heb ik dit stukje geschreven.