10 redenen...

Waarom je nooit lekker onderuitgezakt televisie kan kijken met een cameraman aan je zijde:

10. Om te beginnen komt die cameraman altijd te laat binnen. Zijn klus is uitgelopen. Mopperend neemt hij een berg zand mee de huiskamer in, voordat hij zijn schoenen uit schopt. Natuurlijk moet meneer nog eten en als hij eindelijk is uitgekletst over de avonturen van zijn dag, is je favoriete tv programma al bijna afgelopen. 

9. Vervolgens confisqueert meneer de afstandsbediening, omdat er iets komt waar hij 'even' naar moet kijken. Soms is dat een programma waar hij zelf voor gedraaid heeft (wat op zichzelf nog te begrijpen valt), maar veel vaker zijn het allerlei onzinnige uitzendingen die hij wil zien, omdat er een bekende aan heeft meegewerkt of omdat hij vakmatig wil zien hoe een bepaald programma is gemaakt. Zo zit de huisgenoot een halve avond te kijken naar dingen waarbij normaal alleen bejaarden niet verder zappen, randdebielen of voetbalverslaafden. Ondertussen mist hij of zij de programma's waar iedereen het morgen over zal hebben.

8. De cameraman weet altijd alles beter, is overal geweest en heeft elk avontuur al eens meegemaakt. Dat maakt televisiekijken niet gezelliger. Dus als je met een cameraman naar een willekeurig programma kijkt hoor je voortdurend blijken van herkenning en in het ergste geval de daarbij horende stoere verhalen. Het hoeft niet eens opschepperig te zijn, maar als je bij elk nieuwsitem hoort dat meneer daar ook wel eens is geweest of als je samen naar een reisprogramma kijkt en hem hoort zuchten omdat ze drie straten verderop hadden moeten filmen, dan wordt het uiteindelijk een stomvervelende avond.

7. Hij weet ook altijd al hoe iets afloopt. Zelfs wanneer hij niet persoonlijk bij de opnamen van een bepaald programma aanwezig is geweest. Een cameraman hoort veel van collega's of hij heeft de juiste Facebook-vrienden. Soms bluft hij gewoon een beetje. Op basis van kennissen en ervaring gokt hij meestal goed.

6. Meneer-weet-het-beter gaat diep zuchten als een statisch interview uit de schouder is gefilmd, door een collega met beginnende parkinson. Of wanneer de geïnterviewde voor een muur van baksteentjes is gezet en alles in beeld beweegt alsof het 7 op de schaal van Richter is. Zeker als er achter in het shot een werkeloos statief staat. Dan luistert geen cameraman nog naar de inhoud.

5. Elke BN-er die in beeld komt is een bekende. De leuke zijn in het echt vaak vreselijk en bekende Nederlanders die op tv irritant over komen kunnen juist heel prettig zijn om mee te werken. In elk geval klopt het beeld van de objectieve kijker in de woonkamer nooit. De cameraman heeft altijd wel weer een anekdote, die een nieuw licht werpt op de sterren in beeld. Dat kan knap lastig zijn in de beeldvorming of als je even lekker ongenuanceerd wil klagen over een bepaalde presentator of commentator.

4. Wanneer een simpel shot niet scherp is, over- danwel onderbelicht, scheef of niet in de juiste witbalans, leidt dit de televisiekijkende cameraman enorm af. Ongevraagd gaat hij uitleggen wat er mis is en hoe dit op eenvoudige wijze voorkomen had kunnen worden. Hij gaat uitzoeken welke collega verantwoordelijk is of een waardeloze verslaggever/regisseur uitgebreid de schuld geven voor het niet oplossen in de montage.

Tijdens werk of in gesprek met collega's heeft hij altijd begrip voor de omstandigheden, eenmaal thuis voor de buis niet meer.

3. Een cameraman weet elk mooi moment kapot te relativeren. Dus als er bijvoorbeeld in een knapperig jong au-pair meisje, 's avonds laat, moederziel alleen door de straten van Parijs loopt en mijmert over de eenzaamheid van haar bestaan, dan begint een beetje cameraman uit te leggen dat er een complete filmploeg achter dit meisje aangelopen heeft. Cameraman, geluidsman, regisseur, redacteur en/of producer. Anders hadden we het nu niet op televisie kunnen zien!

2. Hij weet immers te goed hoe een programma wordt gemaakt en gaat dat uitleggen op momenten waarop je het even niet wilt horen. Dus als in het programma EchtScheiden een man afscheid neemt van zijn gezin en ieder normaal mens thuis zit te snotteren, dan ligt de cameraman even toe dat de scene waarschijnlijk in drie takes gedraaid is. En als de weglopende vader vervolgens naar buiten loopt, dan weet elke cameraman dat die man in de hal heeft moeten wachten tot de camera buiten klaar stond en hij een teken kreeg. Vervolgens moest mevrouw in de woonkamer wachten met instorten bij het gordijn tot de filmploeg buiten klaar was met de wegloop scene en binnen weer was uitgerommeld met een witbalanspapiertje.

1. Maar het aller ergste is natuurlijk dat een cameraman voortdurend in zijn vingers knipt als de beeldwisselingen in zijn ogen even op zich laten wachten. Wanneer de regisseur te traag is, als een verkeerde shot geschakeld wordt of als het te lang duurt voor een filmpje wordt ingestart. Dan wil hij het overnemen, ook al weet hij best dat hij gewoon thuis op de bank zit. En dat terwijl hij zelf een bloedhekel heeft aan regisseurs die zo irritant met hun vingers knippen.