Niets is zo gênant als ‘Lang zal die leven’ neuriën op je eigen verjaardag. Maar ja, wat
doe je als iedereen het vergeet?
Je komt op je trouwdag keurig met een grote bos
rode rozen thuis en je lief heeft geen idee. Of je kinderen hebben niets
geknutseld voor vaderdag. Zelfs als je een coole kikker bent, kan zoiets
behoorlijk pijnlijk zijn. Daarom is het zo gek nog niet om zelf zo nu en dan heel zachtjes ‘Happy birthday to you’ te zingen.
Gewoon, voor de zekerheid.
Vandaar dit bericht.
Het is vandaag 16 september. Trouwe lezers
weten al hoe laat het is. Het is de Dag
van de Cameraman! Een dag waar we niet zomaar aan voorbij kunnen gaan.
Het was de afgelopen weken al de Dag van de
Baard, Dag van de Liefdadigheid, Dag van de Fysiotherapeut, Dag van de
Scheiding, Nationale Ziekendag, Wereld Chocoladedag, Prinsjesdag en Wereld
Lymfeklierkankerdag. Dus is het zo gek niet om ook de Dag van de
Cameraman uitbundig te vieren. 16/9 is en blijft de uitgelezen datum. Alleen
merk ik dat mensen in Omroepland het soms een beetje vergeten.
Laten we vandaag even stil
staan bij de jongens en meisjes die iedere dag met hun poten in de klei staan om mooie beelden te maken voor de tv-programma’s waar we zo graag naar kijken.
Zij die hun rug opofferen voor het lage shot van een zingende Robbie Williams.
Die telkens weer een bord vette boerenkool naar binnen moeten werken alvorens
ze in de stromende regen, anderhalf uur lang, voetbal gaan filmen. Om maar te
zwijgen over de collega’s die op pad worden gestuurd voor allerlei reality-achtige programma's en die hele dagen achter de gekste, inhoudsloze types aan moeten hollen. Het lijkt allemaal prachtig, maar cameramensen zijn niet altijd te benijden.
Niet dat ik durf te klagen, hoor!
Ik vraag alleen of je vanavond, als je op de bank ploft en lekker voor de buis gaat hangen, heel even wil bedenken dat al die beeldjes en shots niet vanzelf tot stand komen. Daarvoor zijn wij vaak lang van huis, werken we onregelmatig, het is fysiek behoorlijk pittig en we hebben te maken met opdrachtgevers die redeneren dat ze voor zulk leuk werk niet zo veel hoeven te betalen.
Ik vraag alleen of je vanavond, als je op de bank ploft en lekker voor de buis gaat hangen, heel even wil bedenken dat al die beeldjes en shots niet vanzelf tot stand komen. Daarvoor zijn wij vaak lang van huis, werken we onregelmatig, het is fysiek behoorlijk pittig en we hebben te maken met opdrachtgevers die redeneren dat ze voor zulk leuk werk niet zo veel hoeven te betalen.
Het zou echt super te gek zijn als heel veel
mensen, en vooral alle grote producenten en omroepbazen, vandaag de moeite
nemen om minimaal één schouderklopje uit te delen aan een willekeurige
cameraman. Maar dan wel op de linker schouder en niet tijdens het filmen!
Morgen is het weer gewoon de Dag van de
Leidster, Wereld Bamboedag, Dag van de Vrede, Burendag en Dag van de
Apothekersassistent, maar wees vandaag extra lief voor de cameramannen en vrouwen. Neem het ze niet kwalijk dat ze op deze dag allemaal ‘For he’s a jolly good fellow’ fluiten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.