St-Léonard de Noblat – Guéret (160,5 km). Weer een massasprint. Deze keer gewonnen door McEwen, gevolgd door Hushovd en O'Grady. In deze negende etappe was de Raborenner Karsten Kroon lang in de aanval. Voeckler nog steeds in het geel, tot grote vreugde van het Franse publiek.Chateauneuf La Florêt. Het gemopper aan de ontbijttafel was niet van de lucht. De waterdruk was onvoldoende, er was geen föhn, geen televisie op de slaapkamer, het was een koude nacht geweest en iemand had het zelfs eng gevonden. Het campinggevoel overheerste en dat was blijkbaar te min voor een aantal personen in deze groep, terwijl we allemaal in een normaal bed hadden geslapen. Natuurlijk moest ik lachen om een paar cynische grappen, maar ik vond de klaagzang zwaar overdreven en onterecht. In het Ibis van Quimper had ik me, een nacht eerder, veel ongelukkiger gevoeld.
Om eerlijk te zijn vond ik het hier wel gezellig.
Peter ging vanmorgen met Mart naar de start in Leonard-de-Noblat en Frits met Vlado naar de finish in Gueret. Ik was verantwoordelijk voor het cameratechnische gedeelte van de live-uitzending en dus kon ik genieten van een vrije ochtend op het landgoed. Bij de centrale wasmachine stond een lange rij plastik zakjes met de vuile kleren van anderhalve week Tour de France. De hele crew was gretig ingegaan op het aanbod van Nicole. Ik had aangeboden om ook zorg te dragen voor de was van mijn collega's Frits en Peter, maar hoefde niet te helpen.
Matthias was naar huis gegaan en vanaf vandaag was Astrid onze regisseuze. Haar manier van werken is anders dan die van Matthias en daar moest ik even aan wennen. Er werd opeens langer gekeken naar kleine details en ik merkte dat ik iets te ongeduldig reageerde. Daardoor ontstond een ingewikkelde discussie over smaak en stijl, maar uiteindelijk kwam het natuurlijk helemaal goed en stond de tafel van het avondprogramma op de mooiste plek van dit landgoed. Ik hielp de jongens van het licht en samen hadden we de grootste lol.
Inhoudelijk was het 's avonds een goed programma met Jean-Paul van Poppel en Mirjam Melchers aan die tafel. De shots van het kasteel waren indrukwekkend, in ieder plaatje zat diepte en vanaf een ladder kon ik mooie totaalshots maken van het terras waar de tafel vanavond stond. Het was niet eenvoudig om mijn verplaatsingen met de camera heel stil te doen, maar het is gelukt. Een vuurkorf in het eindshot zorgde voor de inmiddels bekende complimenten uit Nederland.
Omdat ik ook de volgende dag niet vroeg op pad hoefde had ik na het opruimen tijd om lang aan de bar te blijven hangen met producer Christian. Voor hem is de Tour de France geen gemakkelijk project. Veel gedoe rond logistiek, een grote ploeg met elke dag nieuwe gasten, geldgedoe en er komen steeds weer nieuwe vragen die direct opgelost moeten worden. Ik heb respect voor de manier waarop hij het allemaal doet.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.