Hilversum. Een cameraman komt op veel verschillende plekken, mag bijna altijd vooraan staan, komt vaak met interessante mensen in contact en maakt wel eens wat mee. Kortom; cameraman is het mooiste beroep dat bestaat!
Dat is natuurlijk mijn mening, maar ik weet ook dat dit vak bij veel mensen tot de verbeelding spreekt. Volgens mij is het dus niet gek dat bij DutchViewENG regelmatig brieven binnen komen van (voornamelijk) jongens die die dromen van een carrière als cameraman en graag bij ons willen werken. Soms willen ze een dag meelopen, een enkele keer zoeken ze een stageplek en vaak zijn het open sollicitaties.
Vandaag heb ik samen met een collega gesprekken gevoerd met vier jongens die zo'n brief hadden gestuurd. We zoeken nieuw talent; jongens die we snel en tegen een gunstig tarief kunnen inzetten op eenvoudige klussen, maar dat valt ondanks het grote aanbod niet mee.
Drie van de vier sollicitanten bleken welwillende amateurfilmers, die een baantje bij een lokale omroep of een klein AV-bedrijfje hebben, maar ze wisten niet hoe een professionele camera werkt. Van licht wisten ze niets, simpele kaders (mediumshot) konden ze niet maken en bewegingen (pannen & tilten) leken in de meeste gevallen nergens op. Twee kandidaten wisten tot mijn grote verbazing geen televisieprogramma te benoemen dat ze heel graag zouden willen draaien. Ik werd er aan het eind van de dag een beetje moedeloos van.
Van de vier gaan we misschien met één jongen verder. We denken dat hij een beetje te kneden is en dat we hem kunnen trainen, coachen en begeleiden.
Maar uiteindelijk gaf deze dag mij een goed gevoel. Ik heb weer eens ontdekt dat cameraman een serieus vak is. Los van aangeboren passie en gevoel moet je ook een aantal professionele vaardigheden onder de knie hebben. Dat lijkt simpel en tegenwoordig kan iedereen filmen met een handycam, maar dan ben je nog geen cameraman.
Dat is natuurlijk mijn mening, maar ik weet ook dat dit vak bij veel mensen tot de verbeelding spreekt. Volgens mij is het dus niet gek dat bij DutchViewENG regelmatig brieven binnen komen van (voornamelijk) jongens die die dromen van een carrière als cameraman en graag bij ons willen werken. Soms willen ze een dag meelopen, een enkele keer zoeken ze een stageplek en vaak zijn het open sollicitaties.
Vandaag heb ik samen met een collega gesprekken gevoerd met vier jongens die zo'n brief hadden gestuurd. We zoeken nieuw talent; jongens die we snel en tegen een gunstig tarief kunnen inzetten op eenvoudige klussen, maar dat valt ondanks het grote aanbod niet mee.
Drie van de vier sollicitanten bleken welwillende amateurfilmers, die een baantje bij een lokale omroep of een klein AV-bedrijfje hebben, maar ze wisten niet hoe een professionele camera werkt. Van licht wisten ze niets, simpele kaders (mediumshot) konden ze niet maken en bewegingen (pannen & tilten) leken in de meeste gevallen nergens op. Twee kandidaten wisten tot mijn grote verbazing geen televisieprogramma te benoemen dat ze heel graag zouden willen draaien. Ik werd er aan het eind van de dag een beetje moedeloos van.
Van de vier gaan we misschien met één jongen verder. We denken dat hij een beetje te kneden is en dat we hem kunnen trainen, coachen en begeleiden.
Maar uiteindelijk gaf deze dag mij een goed gevoel. Ik heb weer eens ontdekt dat cameraman een serieus vak is. Los van aangeboren passie en gevoel moet je ook een aantal professionele vaardigheden onder de knie hebben. Dat lijkt simpel en tegenwoordig kan iedereen filmen met een handycam, maar dan ben je nog geen cameraman.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.