woensdag 13 juli 2005

parachute springen

Vliegveld Texel, De Cocksdorp. Het presenteren van Jules Unlimited is een bijzonder baantje. Ik heb begrepen dat er veel avontuurlijke types zijn die hier graag voor in aanmerking zouden willen komen, ondanks het feit dat het gaat om ongeveer 16 dagen per jaar. Zelf vind ik het een hele eer dat ik voor dit programma mag werken en ik heb ook een paar spectaculaire stunts uitgehaald om de Jules-onderwerpen goed in beeld te brengen, maar ik denk niet dat ik zou willen ruilen met de presentatoren.
Vandaag en gisteren heeft Lottie Hellingman parachutesprongen gemaakt voor dit programma. Ik weet niet of ik dat zou durven. Het moment van springen lijkt me verschrikkelijk. Een paar jaar geleden ben ik, hangend aan een tokkelbaan, van de Euromast gesprongen en dat was zelfs na drie keer nog super spannend.
Ik vind dat je alles een keer geprobeerd moet hebben, maar voor parachutespringen maak ik graag een uitzondering. Als ik de afgelopen dagen op een prettige manier onder druk gezet was om het toch een keer te proberen, dan weet ik niet zeker wat ik gedaan zou hebben. Gelukkig was daar geen tijd voor.
Lottie is wat mij betreft een held. Ik ben fan. Ze heeft haar eerste solo sprong met vrij val gemaakt en daarna heeft ze twee tandemsprongen gemaakt met helmcamera. Alles voor het oog van de camera's en met de druk van presentaties en de eis dat ze na afloop gelijk met goede reacties voor het programma zou geven. Ik stond op de grond te wachten op een veilige landing en vond dat al spannend.

Lottie met camerachutist Tjalle

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.