Lissone, Italië. Formule1 is glamour, topsport en voor velen een wereld om de vingers bij af te likken. Ik vind het na vijf seizoenen nog steeds een erg leuk project. De reizen die ik naar circuits over de hele wereld maak zijn stuk voor stuk heel bijzonder. Ik realiseer me dat ik zeer bevoorrecht ben met mijn pitspas, maar deze sport heeft ook zo haar nadelen. Als ik een toverstokje had, zou ik de volgende punten in één hocus pocus verbeteren.
01 Controllo's en servisio's heten ze in Italië, stewards en security in het engels of bewakers in het Nederlands. Types bij iedere ingang of doorgang, die niet zelf kunnen nadenken. Meestal mannetjes die strikt volgens de regels werken en nooit flexibel zijn. Bij iedere grand prix loop je er een keer tegenaan. Je kan dan hoog of laag springen, op je kop gaan staan, schelden of vriendelijke vragen met redelijke argumenten, maar ze laten je er niet door. Ze staan altijd in de weg of wijzen je de verkeerde kant op. Deze mafkezen laten ons op jaarbasis vele kilometers onnodig rijden of tientallen keren omlopen. 02 Vroeg opstaan en met een volle maag naar bed. Een grand prix weekend is niet gezond. De meeste dagen vertrekken we rond zeven uur bij het hotel en op reisdagen moeten we meestal nog eerder op. En het laatste waar we op zo'n dag aan toe komen is eten. Op sommige plekken komen we in goede restaurants, maar vaak is het haastig een pizza of een stuk bief in je maag proppen. Dat verteer je niet voor het slapen gaan. 03 Mijn nek verbrand ieder seizoen een paar keer. Factor 60 of baby zonnebrand is niet afdoende, omdat ik de hele dag in de zon loop. Een petje is noodzakelijk tegen een zonnesteek. Als de camera loopt sta ik vaak met mijn rug naar de zon. Dat brandt aardig. 04 "Een prettige vakantie" wordt me nog steeds toegewenst door vrienden en bekenden als ik voor werk naar het buitenland ga. Niet iedereen realiseert zich dat de gemiddelde werkweek op reis 80 uur telt en dat je nauwelijks tijd hebt om iets van de wereld te zien. Tijdens een grand prix zie ik meestal niet meer dan het vliegveld, een circuit, ons hotel en de wegen er tussen. 05 Moede voeten krijg ik van het lange staan en de kilometers die ik loop. De pitstraat en het paddock zijn vaak uitgestrekt en de afstand naar het tv-compound kan aanzienlijk zijn. Zitten is er niet veel bij. En als ik even zit, dan wordt ik door de portofoon opgeroepen om even ergens een shotje te maken of een interview te draaien. 06 Blouses strijken en deze op locatie totaal verkreukt uit de tas halen. We dragen SBS6 teamkleding voor de herkenbaarheid. Voor mij hoeft zo'n welpenuniform niet, hoewel ik denk dat het in veel gevallen wel handig is dat mensen op het paddock in een oogopslag kunnen zien dat ik bij Olav Mol en Jack Plooij hoor. Wij hebben voor zover ik het weet een redelijk goede naam en we staan bekend om flauwe humor, goed geïnformeerd zijn en altijd eerlijk, snel en direct. Maar de teamkleding bestaat uit blouses en die moeten gestreken worden. Dat haat ik. Ik kan het niet en eigenlijk heeft het ook geen zin, want op reis kreukt alles. 07 Landgenoten in het paddock gedragen zich niet allemaal even netjes. Er lopen sponsortypes tussen die te veel geld hebben, denken dat ze belangrijk zijn en vinden dat ze zich alles kunnen permitteren. Soms schaam ik me de ballen uit mijn broek en zou ik mijn Nederlandse paspoort willen opeten. Ik haat ballen met sjaaltjes, koltruien of chokertjes. Of sponsors en managers die denken dat ze zelf belangrijker zijn dan de rijders en teams. 08 F1 bedelaars zijn in mijn ogen mensen die nooit enige interesse in je tonen, tot ze horen dat je een paddockpas hebt. Dan worden ze vriendelijk en komt uiteindelijk altijd een onmogelijk verzoek uit de hoge hoed. Een T-shirt, een handtekening of in het ergste geval willen ze een gratis toegangspas. 09 Glitter en glamour is leuk, maar ik krijg er meestal niet veel van mee. De echte F1-feesten zijn 's avonds laat en dan zijn wij zo afgepeigerd dat we naar bed willen. Of we zijn niet uitgenodigd, of het is te ver van ons hotel of we hebben niet de juiste kleding bij ons of, of, of. Er is altijd wel iets, maar van de leuke feesten zie ik niets. 10 Aantrekkelijke pitspoezen bestaan niet. Het is een misverstand en een fabeltje dat er veel mooie meisjes rondlopen in het paddock. De babes die je in bladen ziet zijn allemaal ingehuurde modellen die tien minuten poseren voor fotografen en dan weer verdwijnen. Veel dames op hoge hakken zijn oude vellen, opgepompt met botox. Veel wandelende takken, te ordinair om aan te pakken. Verder zijn er serveersters die in de hospitality werken, maar dat zijn over het algemeen ijsbrokken en als er al een aantrekkelijke vrouw gesignaleerd wordt, dan verrekt iedereen in deze mannenwereld zijn nek. Het nijpende tekort aan schoonheid is voor mij de aller grootste teleurstelling van de Formule1. Wat "leuk" betreft kan je volgens mij beter naar een hockeyveld gaan.
Ik wil en mag niet klagen. Een kantoorbaan is voor mij geen optie, maar het is niet alleen hosanna in den hoge. Het is wel werk. Heel leuk, afwisselend, dynamisch, avontuurlijk, boeiend, spannend, mooi en interessant werk. Werk met een paar nadeeltjes.
01 Controllo's en servisio's heten ze in Italië, stewards en security in het engels of bewakers in het Nederlands. Types bij iedere ingang of doorgang, die niet zelf kunnen nadenken. Meestal mannetjes die strikt volgens de regels werken en nooit flexibel zijn. Bij iedere grand prix loop je er een keer tegenaan. Je kan dan hoog of laag springen, op je kop gaan staan, schelden of vriendelijke vragen met redelijke argumenten, maar ze laten je er niet door. Ze staan altijd in de weg of wijzen je de verkeerde kant op. Deze mafkezen laten ons op jaarbasis vele kilometers onnodig rijden of tientallen keren omlopen. 02 Vroeg opstaan en met een volle maag naar bed. Een grand prix weekend is niet gezond. De meeste dagen vertrekken we rond zeven uur bij het hotel en op reisdagen moeten we meestal nog eerder op. En het laatste waar we op zo'n dag aan toe komen is eten. Op sommige plekken komen we in goede restaurants, maar vaak is het haastig een pizza of een stuk bief in je maag proppen. Dat verteer je niet voor het slapen gaan. 03 Mijn nek verbrand ieder seizoen een paar keer. Factor 60 of baby zonnebrand is niet afdoende, omdat ik de hele dag in de zon loop. Een petje is noodzakelijk tegen een zonnesteek. Als de camera loopt sta ik vaak met mijn rug naar de zon. Dat brandt aardig. 04 "Een prettige vakantie" wordt me nog steeds toegewenst door vrienden en bekenden als ik voor werk naar het buitenland ga. Niet iedereen realiseert zich dat de gemiddelde werkweek op reis 80 uur telt en dat je nauwelijks tijd hebt om iets van de wereld te zien. Tijdens een grand prix zie ik meestal niet meer dan het vliegveld, een circuit, ons hotel en de wegen er tussen. 05 Moede voeten krijg ik van het lange staan en de kilometers die ik loop. De pitstraat en het paddock zijn vaak uitgestrekt en de afstand naar het tv-compound kan aanzienlijk zijn. Zitten is er niet veel bij. En als ik even zit, dan wordt ik door de portofoon opgeroepen om even ergens een shotje te maken of een interview te draaien. 06 Blouses strijken en deze op locatie totaal verkreukt uit de tas halen. We dragen SBS6 teamkleding voor de herkenbaarheid. Voor mij hoeft zo'n welpenuniform niet, hoewel ik denk dat het in veel gevallen wel handig is dat mensen op het paddock in een oogopslag kunnen zien dat ik bij Olav Mol en Jack Plooij hoor. Wij hebben voor zover ik het weet een redelijk goede naam en we staan bekend om flauwe humor, goed geïnformeerd zijn en altijd eerlijk, snel en direct. Maar de teamkleding bestaat uit blouses en die moeten gestreken worden. Dat haat ik. Ik kan het niet en eigenlijk heeft het ook geen zin, want op reis kreukt alles. 07 Landgenoten in het paddock gedragen zich niet allemaal even netjes. Er lopen sponsortypes tussen die te veel geld hebben, denken dat ze belangrijk zijn en vinden dat ze zich alles kunnen permitteren. Soms schaam ik me de ballen uit mijn broek en zou ik mijn Nederlandse paspoort willen opeten. Ik haat ballen met sjaaltjes, koltruien of chokertjes. Of sponsors en managers die denken dat ze zelf belangrijker zijn dan de rijders en teams. 08 F1 bedelaars zijn in mijn ogen mensen die nooit enige interesse in je tonen, tot ze horen dat je een paddockpas hebt. Dan worden ze vriendelijk en komt uiteindelijk altijd een onmogelijk verzoek uit de hoge hoed. Een T-shirt, een handtekening of in het ergste geval willen ze een gratis toegangspas. 09 Glitter en glamour is leuk, maar ik krijg er meestal niet veel van mee. De echte F1-feesten zijn 's avonds laat en dan zijn wij zo afgepeigerd dat we naar bed willen. Of we zijn niet uitgenodigd, of het is te ver van ons hotel of we hebben niet de juiste kleding bij ons of, of, of. Er is altijd wel iets, maar van de leuke feesten zie ik niets. 10 Aantrekkelijke pitspoezen bestaan niet. Het is een misverstand en een fabeltje dat er veel mooie meisjes rondlopen in het paddock. De babes die je in bladen ziet zijn allemaal ingehuurde modellen die tien minuten poseren voor fotografen en dan weer verdwijnen. Veel dames op hoge hakken zijn oude vellen, opgepompt met botox. Veel wandelende takken, te ordinair om aan te pakken. Verder zijn er serveersters die in de hospitality werken, maar dat zijn over het algemeen ijsbrokken en als er al een aantrekkelijke vrouw gesignaleerd wordt, dan verrekt iedereen in deze mannenwereld zijn nek. Het nijpende tekort aan schoonheid is voor mij de aller grootste teleurstelling van de Formule1. Wat "leuk" betreft kan je volgens mij beter naar een hockeyveld gaan.
Ik wil en mag niet klagen. Een kantoorbaan is voor mij geen optie, maar het is niet alleen hosanna in den hoge. Het is wel werk. Heel leuk, afwisselend, dynamisch, avontuurlijk, boeiend, spannend, mooi en interessant werk. Werk met een paar nadeeltjes.
(Het idee voor het vormpje van dit verhaaltje heb ik gejat uit Red Bulletin, een nieuwsblaadje voor insiders, dat door het Red Bull raceteam wordt uitgegeven op het paddock.)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.