zaterdag 3 december 2005

get what you want

Maarssen. 05.27 uur. Geluid. Tot twee keer toe slaat mijn linker hand op de knop van de verkeerde wekker. De dag begint en ik stop het piepen van de klok. Ik wacht op het irritante gezoem van de tweede wekker. 05.30 uur. Stil sluip ik de slaapkamer uit en ren ik onder een koude douche door. Ik trek veel kleren aan. De lange lichtblauwe onderbroek doet me denken aan de strakke pakjes die Mick Jagger in de jaren '70 op het podium droeg. Bij hem zaten er geen slijtgaten in.
05.48 uur. Ik rij richting Vleuten. Op de radio een saai programma. 06.00 uur. Als het radionieuws begint parkeer ik de Bora in een nieuwbouwbuurt van het ongezellige Maarssen. Voor het postkantoor aan de Safarilaan staan al mensen. 06.02 uur. Nummer 6, achter een jongen met een Iron Maiden petje. De nummer 1 zegt dat hij er om half twaalf gisterenavond al was, maar hij heeft lang in de auto gezeten. Nummer 2 en 3 waren er rond vier uur. Na mij komt lange tijd niemand.
06.30 uur. Het lijkt rustiger dan normaal bij de voorverkoop van de Rolling Stones. Rob heeft inmiddels gereageerd op mijn sms. Hij staat in Den Haag voor een platenzaak en is daar de enige wachtende. Onze uitgangspunten zijn dus goed, maar we gaan ook alleen voor het hoogst haalbare; veldkaarten en het liefst in het voorste vak. We gaan niet op de tribune in de galmbak Arena zitten. Daar zijn de kaartjes te duur voor. Tijdens een vorige tour van de Stones hebben we een concert in de Kuip vanaf de tweede ring gezien en dat was geen succes.
06.58 uur. Iedereen klaagt over de prijzen. De goedkoopste tickets kosten € 80,- en kaarten waar de echte fans voor gaan zijn ongeveer € 123,-. Dat is natuurlijk volkomen idioot, maar de leden van de Rolling Stones hebben het ook niet gemakkelijk. We doen het voor het goede doel.07.45 uur. Tijdens het wachten hoor je altijd duizend oncontroleerbare feitjes over de Stones, mooie verhalen over verzamelen en opschepperij over de hoeveelheid bezochte concerten (alle oudere Stones-fans waren er bij op 8 augustus 1964 in het Kurhaus). De een weet nog betere bootlegs te vinden dan de ander. Twee mensen hebben het over Boudewijn Büch en zijn liefde voor Mick Jagger. Ik zeg niets.
08.30 uur. Rob heeft in Den Haag gezelschap gekregen, maar druk is het daar niet. Ook in Maarssen is het niet veel drukker geworden. Op een lijst met nummertjes staan dertien namen. Blijkbaar schrikt de prijs af. Veel liefhebbers boeken tegenwoordig via internet en mensen gaan niet meer, omdat de Stones toch steeds weer terug komen. Het feit dat dit concert midden in de zomervakantie plaats gaat vinden zal ook niet helpen. Toch zal de Arena zeker uitverkocht raken, maar of er meer concerten bij komen betwijfel ik.
09.20 uur. Koude voeten. De dames van het Postkantoor melden zich bij de ingang. We maken een praatje en dringen aan op snel handelen. Deze vriendelijke medewerkers hoef je niets uit te leggen. Ze zullen hun best doen om ons de beste kaartjes te leveren.
09.50 uur. Nu word ik nerveus. We staan voor de gesloten deur in volgorde van aankomst. Dringen is met deze kleine groep onmogelijk. Ik vraag me af of het veiligheidshek snel genoeg omhoog gaat, of de printer zal werken en of dit Postkantoor een goede verbinding heeft met de ticketservice. Anderen in dit rijtje zijn ook duidelijk meer gespannen dan een half uur geleden.
09.59 uur. We tellen af. Het hek gaat omhoog en de deur schuift open. Snel lopen we naar de balie waar een van de dames begint met printen. Bij een ander kunnen we afrekenen. Dat werkt snel.10.01 uur. Rob belt. Hij heeft inmiddels vier kaartjes in het voorste vak. Rechts vooraan en dat is het beste, omdat je daar goed zicht hebt op Keith. Ik hoef me dus geen zorgen meer te maken. Eigenlijk hoef ik niet eens meer een kaartje te kopen. Drie keer vraag ik of hij ze echt heeft. Hij verbreekt de verbinding om te kunnen betalen.
Ik bel snel potentiële liefhebbers. Zij willen graag kaartjes en dus koop ik drie veldkaarten. Helaas lukt het mij al niet meer om kaarten voor het eerste vak te kopen. Rob belt terug. Hij heeft de kaarten in handen. Ik moet nog betalen; drie keer € 107,05 is € 321,15.
10.12 uur. In de auto bel ik Leo om hem te melden dat ik een kaartje voor hem heb. Hij is dolgelukkig. Ook Diane vind het leuk dat ze naar de Stones kan. Ik ben vooral blij met mijn vriendje Rob. Hij heeft meer succes met kaartjes kopen dan ik. Twee jaar geleden had hij kaartjes voor het Stones concert in Ahoy en op 30 juli 2006 mag ik dankzij zijn goede aktie van vanmorgen vooraan staan bij de volgende Rolling Stones experience.


1 opmerking:

  1. Hey dude,
    De Arene is ronduit KUT. Heb Kravitz en Bowie gezien daar (zowel vooraan bij het podium als op het veld) en vond bij het eerste concert DE oplossing. Oordoppen.
    Iedereen verklaarde mij voor gek, maar man, wat een goed geluid zo!!! Geen galm, geen te hoge schelle tonen, weg met die te lage bas resonanties,... Het geluid staat doorgaans zo hard, dat je eigenlijk precies hoort wat je wilt horen; goede muziek. Echt super! Neem ze mee voor de zekerheid zou ik zeggen.
    En ook leuk: je kan tijdens het concert wel nog gewoon met elkaar praten zonderdat je hoeft te schreeuwen. ;-)
    Echt super!

    BeantwoordenVerwijderen

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.