De Meern. Het doet me niets meer. Langzaam went het, maar het is schokkend om te constateren dat de servicecultuur er in Nederland zo beroerd aan toe is. Al uren zit ik te wachten op een deskundig vakman die onze HR-ketel komt nakijken. Vandaag zal hij wel niet meer komen en dus zitten we nog een paar dagen met warm koud warm koud water. Ze zouden bellen, maar al twee dagen piept de telefoon verdacht weinig. Ik heb een brief geschreven, vier keer gebeld en ik ben twee keer in de bouwkeet geweest. Wat kan je meer doen?
Eergisteren was er heel even een loodgieter die alleen kon roepen dat het niet aan hem lag. Wedden dat de volgende die langs komt het ook niet kan, wil of mag oplossen. Is ook moeilijk. Als het makkelijk was, dan deed ik het zelf.
Het laat me verder koud.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.