Sauze d'Oulx. Moguls is geen fantasieras, zoals elfen, draken, dwergen, demonen, hobits, trollen of zeemeerminnen. Het is een tak van de skisport. Dat wist ik een maand geleden ook niet. Nu kan ik uitleggen dat het gaat om een korte afdaling over hobbels in de sneeuw en twee kleine schansjes. De skiër moet in een rechte lijn naar beneden komen en op de schansen moet een sprong worden gemaakt. Het is al sinds 1992 een Olympische Sport en ik denk dat dit onderdeel al heel wat kniebanden heeft gekost.
Freestyle skiër Jeremy Bloom, uit Colorado USA, was een van de favorieten voor een gouden medaille bij Moguls, want hij won de wereldkampioenschappen in 2005 en heeft een wereldrecord op zijn naam staan. De Olympische finale was waarschijnlijk zijn laatste skiwedstrijd, omdat hij over een paar weken gescout kan worden door een NFL club. Als alles goed gaat ligt zijn toekomst in het American Football.
Het verhaal over de twee sporten van de Amerikaan was de aanleiding om hem te volgen. Het tijdschema van de Moguls finale was niet gunstig en dus bleef ik, na de voorronden en een interview met de moeder van Jeremy, alleen achter in Sauze d'Oulx. Mijn collega's gingen terug naar de editset in Borgata om het begin van het filmpje te monteren.
In de volle mixed zone stond een Amerikaanse cameraman naast me te knagen op zijn kauwgom. Op zijn statief zat een sticker van 9K USA. Hij vertelde me dat dit de lokale omroep van Denver is en hij was in Turijn om meer dan 30 sporters uit zijn regio te volgen, waar onder Jeremy Bloom. Ondanks het feit dat de cameraman een beetje uit zijn mond rook was het een ontzettend vriendelijke vent. Hij wilde me graag helpen met een interview, want hij wist zeker dat Jeremy voor zijn lens zou stoppen. Ze kenden elkaar al jaren.
Bloom werd teleurstellend zesde. Ik vreesde voor het interview, want na de voorronden had hij zich ook niet laten zien in het persvak. Na een kwartiertje liep hij opeens in de richting van de Amerikaanse tv-crew naast me. In alle rust stopte hij. Hij kende die gasten echt en reageerde enthousiast. Er volgde een typisch Amerikaans gesprek met veel nationalisme, geen kritische vragen en een afsluitende groet naar the people back home. Onze microfoon had er bij gehangen, want inmiddels was commentator Maarten Tip ook in de mixed zone komen staan.
Maarten kon tot onze grote verbazing in alle rust met Jeremy Bloom spreken. De Moguler (?) nam alle tijd voor de Nederlandse televisie en gaf goede antwoorden, zoals de meeste Amerikanen zeer bruikbare quotes afgeven. Helaas was er uiteindelijk in de montage weinig tijd voor dit interview. Voor mij was dat geen ramp, want het plaatje dat ik er van gemaakt had was een tikkel te donker en in de drukte niet zo mooi geworden.
Bij Moguls was Jeremy Bloom een held en misschien is hij over een paar jaar een grote ster in de NFL.
Jeremy Bloom
Freestyle skiër Jeremy Bloom, uit Colorado USA, was een van de favorieten voor een gouden medaille bij Moguls, want hij won de wereldkampioenschappen in 2005 en heeft een wereldrecord op zijn naam staan. De Olympische finale was waarschijnlijk zijn laatste skiwedstrijd, omdat hij over een paar weken gescout kan worden door een NFL club. Als alles goed gaat ligt zijn toekomst in het American Football.
Het verhaal over de twee sporten van de Amerikaan was de aanleiding om hem te volgen. Het tijdschema van de Moguls finale was niet gunstig en dus bleef ik, na de voorronden en een interview met de moeder van Jeremy, alleen achter in Sauze d'Oulx. Mijn collega's gingen terug naar de editset in Borgata om het begin van het filmpje te monteren.
In de volle mixed zone stond een Amerikaanse cameraman naast me te knagen op zijn kauwgom. Op zijn statief zat een sticker van 9K USA. Hij vertelde me dat dit de lokale omroep van Denver is en hij was in Turijn om meer dan 30 sporters uit zijn regio te volgen, waar onder Jeremy Bloom. Ondanks het feit dat de cameraman een beetje uit zijn mond rook was het een ontzettend vriendelijke vent. Hij wilde me graag helpen met een interview, want hij wist zeker dat Jeremy voor zijn lens zou stoppen. Ze kenden elkaar al jaren.
Bloom werd teleurstellend zesde. Ik vreesde voor het interview, want na de voorronden had hij zich ook niet laten zien in het persvak. Na een kwartiertje liep hij opeens in de richting van de Amerikaanse tv-crew naast me. In alle rust stopte hij. Hij kende die gasten echt en reageerde enthousiast. Er volgde een typisch Amerikaans gesprek met veel nationalisme, geen kritische vragen en een afsluitende groet naar the people back home. Onze microfoon had er bij gehangen, want inmiddels was commentator Maarten Tip ook in de mixed zone komen staan.
Maarten kon tot onze grote verbazing in alle rust met Jeremy Bloom spreken. De Moguler (?) nam alle tijd voor de Nederlandse televisie en gaf goede antwoorden, zoals de meeste Amerikanen zeer bruikbare quotes afgeven. Helaas was er uiteindelijk in de montage weinig tijd voor dit interview. Voor mij was dat geen ramp, want het plaatje dat ik er van gemaakt had was een tikkel te donker en in de drukte niet zo mooi geworden.
Bij Moguls was Jeremy Bloom een held en misschien is hij over een paar jaar een grote ster in de NFL.
Jeremy Bloom
Was inderdaad een mooi gesprek! Ook leuk om te doen. Goeie gast die Bloom.
BeantwoordenVerwijderen