snel weg

Turijn. Naar mate de Spelen dichterbij komen en het drukker wordt in de stad komen ook steeds meer praktische problemen aan het licht. Het regent klachten op vergaderingen met de organisatie over vervoer en verblijfplaatsen. Hotels en mediavillages zijn in deze periode schreeuwend duur, dus verwachten de gasten kwaliteit en dat kunnen de Italianen op dit moment nog niet leveren. In de kazerne waar ik deze week geslapen heb raken de heren van de receptie langzaam oververhit, want iedereen staat te moppperen aan de balie.
Mijn laatste nacht in dit gebouw was dramatisch. Om plaats te maken voor een collega die hier drie weken blijft was ik van een goede kamer verhuisd naar een ruimte die nog niet helemaal af is. De kamer rook naar stopverf en voor het grote raam aan de straatkant hingen geen gordijnen. De zesbaans randweg onder het raam heeft me aardig wakker gehouden en toen het ochtend werd bleef ergens in het pand een brandalarm rinkelen.
Tijd om Turijn te verlaten. We gaan naar de bergen!