hiep hiep hilversum

De Meern. Drie verhaaltjes.

1

Een presentator in de dop had een paar ideeën en stond open voor ieder goed advies. Omdat hij sympathiek leek hadden ze hem geholpen met het uitwerken van verschillende plannetjes. Van het oorspronkelijke voorstel was niet veel overgebleven, maar daardoor was het wel iets geworden waar omroepbonzen iets mee zouden kunnen. "En als het lukt, dan gaan we het zeker samen maken!" Had de slijmjurk net iets te vaak geroepen.
En toen werd het stil. Geen mailcontact meer en het drie maal daags bellen was van de ene op de andere dag voorbij. Het talent was vermist. Tot op een middag bleek dat hij het erg druk had met zijn draaidagen. De omroep had hem gedwongen om een ander programmateam te nemen en hij had alleen nog maar zijn eigen kans geroken.
Het is ook niet makkelijk om je rug recht te houden als je arm tot voorbij de elleboog in de zenderdirecteur zit. En dat is ook niet het ergste. Wat ze hem kwalijk namen is dat hij niet even gebeld had met het slechte nieuws. Open en eerlijk zijn is blijkbaar te veel gevraagd.
Lang leve Hilversum.

2
Ze hadden hem aan het lijntje gehouden. Eerst mocht hij maanden meedenken over het nieuwe programma-idee, gratis brainstormen en dagen investeren in besprekingen, research en het uitschrijven van de plannen. Hij was de man van de pilot en vervolgens moest hij minstens twee maanden geduldig wachten op de zogenaamde besluiteloosheid van netmanagers. De omroep zelf kon natuurlijk geen risico's nemen, ook al waren ze overtuigd van de mogelijkheden.
Het gesprek was kort en bondig. Er was niets mis met zijn kwaliteiten, hij had altijd prima werk geleverd, maar nu hadden ze op basis van het gevoel van een bureauredactrice besloten om toch te kiezen voor een ander. Hij moest vooral niet aan zichzelf twijfelen had de uitvoerend producent nog gezegd. Vervolgens tien kutsmoezen, een kilo zwamargumenten en duizend meter nepexcuses. Draaien en keren zonder de waarheid uit te spreken.
Na afloop van het grote afdanken liep hij twijfelend naar buiten. Zijn ego vertrapt, een deuk in het zelfvertrouwen en de komende maanden geen garantie op werk. Veel energie gestoken in een concept waar vanaf nu anderen mee aan de haal gaan.
Lang leve Hilversum.

3
Ze wilden met niemand anders draaien. Deze cameraploeg was onmisbaar voor dit programma. De jongens wisten precies hoe het format in elkaar zat, wat er van ze verwacht werd, ze kenden de nukken van de presentator, de tekortkomingen van de productieafdeling en de eisen van de regisseur. Bovendien was er niemand die zo mooi kon filmen en geen geluidsman die zo goed kon hengelen.
Het was dus belangrijk dat deze mensen alles aan de kant zetten voor de grillige planning van dit belangrijke amusementsprogramma. Vakanties werden verschoven, vrije dagen geruild en hele relaties op het spel gezet. Alles voor die ene trouwe klant.
Tot op een dag de nieuwe onderhandelingen vast liepen en voor een goedkoper facilitair bedrijf gekozen werd. Na uitgebreid onderzoek bleek dat het verschil een tientje per dag was, maar toen was het al te laat. In het begin mopperde de regisseur nog een beetje, maar snel wende hij aan de groothoekfilmer die een paar banden per aflevering meer verbruikte. Dat verschil heeft het productiekantoor nooit berekend.
Op de website van de presentator staan prachtige actiefoto's van de nieuwe ploeg. De allerbeste ploeg!
Lang leve Hilversum.

Lieve mensen, ga na het lezen van dit verhaal nou niet opeens excuses maken. Voel je niet aangesproken, want dit is allemaal verzonnen. Het gaat zeker niet over jou! Een van deze stukjes lijkt misschien op iets wat jij toevallig onlangs ook hebt meegemaakt, maar het komt vaker voor in omroepland dat mensen elkaar laten stikken. Lang leve Hilversum.