chaos

Imola. Italië is een ADHD land. Dat merk je in het verkeer, maar bijvoorbeeld ook in de pitsstraat. Na de betrekkelijke rust in Melbourne is het hier in Imola vanaf de eerste minuut dat de wagens rijden een chaos.
Fotografen die de regels niet kennen, druk gebarende journalisten die niets te zoeken hebben tussen het foto- en filmvolk en natuurlijk ook Italiaanse cameramannetjes die drukker zijn met hun pose en ego, dan met diafragma, scherpte of de horizon van hun shot. Vooral voor de deur van Ferrari is het een gekkenhuis. Niemand kan zijn werk doen door de grote hoeveelheid druktemakers. Dit in combinatie met het temperament van een aantal Ferrari-monteurs zorgt voor veel boze blikken, bijna opstootjes en een voortdurend duwen en trekken.
Ik kan daar slecht tegen, probeer deze plek zo veel mogelijk te vermijden, maar als het moet gooi ik me er vol overgave tussen. Je maakt er geen vrienden en het is slecht voor de omvang van je fanclub, maar meestal lukt het om een shot te maken. Mooi is anders. Steeds botst er iemand tegen je aan of springt iemand in het beeld.
Vooral fotografen zijn verschrikkelijk. Een aantal van die gasten denkt dat ze minstens even belangrijk zijn als Michael Schumacher en dat de hele wereld aan de kant gaat als zij voorrang nemen. Sinds vanmorgen is er een Italiaantje met de letters 'Anton Bauer' (het merk van mijn camera accu's) in spiegelbeeld op zijn voorhoofd. Hij kreeg de achterkant van mijn camera hard tegen zijn kop en dat ging niet per ongeluk.

WK Duwen en Trekken voor gevorderden