hip

Imola, Italië. Een trendwatcher ben ik niet. Als een conservatief eikeltje hobbel ik op lifestyle-gebied meestal een paar jaar achter de feiten aan. Iets is alweer bijna uit de mode als ik voorzichtig probeer aan te sluiten. Qua kleding hoeven buitenaardse wezentjes zeker niet naar mij te kijken als ze willen bestuderen wat het woord hip betekent.
Maar hier in Italië hoef je niet op te letten om de laatste modegrillen mee te krijgen. Vrouwen én mannen doen er alles aan om zo trendy mogelijk over te komen. Het schijnt dat Italiaantjes meer geld uit geven aan kleding, sieraden en accessoires, dan bijvoorbeeld aan de inrichting van hun huis.
In het paddock loopt iedereen die werkt in teamkleding. Dat is uniseks in het kwadraat. Geen enkel team is lekker gekleed en het probleem van al die uniformen vol sponsornamen is dat er altijd mensen in een groep zijn die voor gek lopen, omdat het outfit niet past of niet staat. Ik zou me alleen op mijn gemak voelen in het team van Red Bull, omdat zij voor eenvoud en donkerblauw gekozen hebben.
Zelfs wij van SBS6 lopen in dezelfde kleren. Dit jaar voor het eerst in knalrood. De donkerblauwe overhemden vielen minder op. Nu kan je vanaf grote afstand zien waar de beertjes uit Nederland zijn. Ik heb de uniformwens van mijn opdrachtgever nooit toegejuicht, maar het hoort er bij als een groen overhemd bij de welpen.
Mensen die niet werken in het paddock hebben allemaal de neiging om opvallend door het leven te gaan. Zien en gezien worden. Het feit dat ze geld hebben of mensen met geld kennen willen ze allemaal maar wat graag uitstralen. Een simpele spijkerbroek is not done.
Bij de vrouwen die door hun patsertjes meegesleept worden naar het Formule1-circus is het nog erger. Dit jaar zijn het niets verhullende jurkjes die zo uit de carnavalsdoos lijken te komen. Daar hebben ze sinds begin jaren '70 in gezeten, maar nu is het weer helemaal in om er quasi slordig bij te lopen. Dames die de oude zooi niet op zolder bewaard hebben, kunnen voor deze goedkope outfitjes terecht bij heel dure ontwerpers.
Om het geheel af te maken lopen de schatjes op onmogelijk hoge hakken, slepen ze met peperdure handtasjes waar niets in kan en hebben ze zoveel parfum opgespoten dat je ze al ruikt als ze op het parkeerterrein uit de auto stappen. Al die geurtjes zijn slechter voor het milieu dan de uitlaatgassen van tien jaar Formule1 bij elkaar.
Wat deze zomer opvalt in het paddock is dat heel grote zonnebrillen in zijn. Pilotenbrillen met donkere glazen zo groot als de oren van Mickey Mouse. De modegevoelige Italianen lopen er allemaal mee. In mijn ogen ziet het er niet uit, maar ik ben dan ook bekrompen. (Ouderwets is niet het woord, want dat zijn deze brillen feitelijk ook.)
Volgens Olav Mol zijn die brillen zo groot dat je je af vraagt waar het lasapparaat is.