Silverstone. Servië en Montenegro - Nederland (0 -1). De Grand Prix van Engeland was net afgelopen toen ik over de brug naar onze satellietwagen liep. De rijders schoten nog onder me door, zij begonnen aan hun outlap. Een keer eerder had ik het paddock verlaten voor de volksliederen. Dat was in Brazilië, toen we een vroege vlucht moesten halen. Deze keer was het nog belangrijker om op tijd ingepakt te zijn. Voetbal.
Op het zogenaamde TV Compound staan alle regie-, montage- en satellietwagens van de verschillende omroepen bij elkaar. Je kan het eenvoudig vinden door de dikke trossen kabels te volgen, maar het is ook herkenbaar door hoge antennemasten en de vele schotels. Wij noemen het compound 'de camping', omdat we er iedere keer staan met dezelfde mensen en dezelfde wagens. Het is iedere keer weer de vraag of we een mooi plekje in de zon hebben, wie deze keer onze buren zijn en hoe goed het sanitair is. Op de camping is het altijd gezellig en iedereen kent elkaar.
Wij hebben in de grote satellietwagen een montageset, maar belangrijker is de koelkast achterin, de Senseo, het tosti-ijzer, de kleine magnetron en de tuintafel met luxe stoelen. We zijn in de loop der jaren van alle gemakken voorzien.
Aan het begin van iedere Grand Prix doen we uitgebreid boodschappen, zodat we iedere ochtend gezellig voor de wagen kunnen ontbijten, genoeg te drinken hebben en er altijd iets te snaaien valt voor plotseling opkomende trek. Voor het einde van de lange dagen liggen er altijd een paar biertjes koud.
En nu, rond het WK voetbal, nam het TV Compound van de Formule1 serieus de vormen aan van een echte camping. Ieder land had haar eigen vlaggen opgehangen en de poster van die Deutsche National Mannschaft die op de regiewagen van RTL hing was beklad door Engelse technici en natuurlijk ook door de Nederlandse televisiemedewerkers.
Een dag later hing de halve truck vol posters, plaatjes, krantenknipsels en vooral zogenaamd grappige teksten. De cateringtent van de Duitse televisie was opeens versierd met oranje vlaggetjes en de Oostenrijkers werden gek van de vraag wanneer hun team in actie zou komen.
De race was twee uur vervroegd, waardoor het ongeveer een half uur voor aanvang van Nederland – Servië afgelopen zou zijn met de herrie op de baan. Die tijd hadden we hard nodig om in te pakken en om een televisietoestel uit de commentaarcabine te halen.
Gespannen keek de Nederlandse delegatie naar de wedstrijd. Biertje erbij, stukjes pizza uit de oven en voortdurend commentaar van voorbij wandelende collega's uit diverse buitenlanden. Door de zon was het beeld niet goed te zien, maar dat kon de pret niet drukken. Op de camping hoor je niet te mopperen.
Op het zogenaamde TV Compound staan alle regie-, montage- en satellietwagens van de verschillende omroepen bij elkaar. Je kan het eenvoudig vinden door de dikke trossen kabels te volgen, maar het is ook herkenbaar door hoge antennemasten en de vele schotels. Wij noemen het compound 'de camping', omdat we er iedere keer staan met dezelfde mensen en dezelfde wagens. Het is iedere keer weer de vraag of we een mooi plekje in de zon hebben, wie deze keer onze buren zijn en hoe goed het sanitair is. Op de camping is het altijd gezellig en iedereen kent elkaar.
Wij hebben in de grote satellietwagen een montageset, maar belangrijker is de koelkast achterin, de Senseo, het tosti-ijzer, de kleine magnetron en de tuintafel met luxe stoelen. We zijn in de loop der jaren van alle gemakken voorzien.
Aan het begin van iedere Grand Prix doen we uitgebreid boodschappen, zodat we iedere ochtend gezellig voor de wagen kunnen ontbijten, genoeg te drinken hebben en er altijd iets te snaaien valt voor plotseling opkomende trek. Voor het einde van de lange dagen liggen er altijd een paar biertjes koud.
En nu, rond het WK voetbal, nam het TV Compound van de Formule1 serieus de vormen aan van een echte camping. Ieder land had haar eigen vlaggen opgehangen en de poster van die Deutsche National Mannschaft die op de regiewagen van RTL hing was beklad door Engelse technici en natuurlijk ook door de Nederlandse televisiemedewerkers.
Een dag later hing de halve truck vol posters, plaatjes, krantenknipsels en vooral zogenaamd grappige teksten. De cateringtent van de Duitse televisie was opeens versierd met oranje vlaggetjes en de Oostenrijkers werden gek van de vraag wanneer hun team in actie zou komen.
De race was twee uur vervroegd, waardoor het ongeveer een half uur voor aanvang van Nederland – Servië afgelopen zou zijn met de herrie op de baan. Die tijd hadden we hard nodig om in te pakken en om een televisietoestel uit de commentaarcabine te halen.
Gespannen keek de Nederlandse delegatie naar de wedstrijd. Biertje erbij, stukjes pizza uit de oven en voortdurend commentaar van voorbij wandelende collega's uit diverse buitenlanden. Door de zon was het beeld niet goed te zien, maar dat kon de pret niet drukken. Op de camping hoor je niet te mopperen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.