zwijgen

De Meern. Zeven, acht of negen was het mannetje in de felgekleurde bodywarmer. Hij stond achter me in de rij bij de supermarkt en werd begeleid door een strenge mevrouw die ik kende uit het tijdschriftenwinkeltje. Nadat ik klaar was met afrekenen moest de jongen twee doosjes Mentos uit zijn zak halen. De dame zei dat hij op heterdaad was betrapt op winkeldiefstal en dat ze bij het doorzoeken van zijn zakken ook snoep waren tegengekomen dat hij bij de Plus had gejat.
Het blonde ventje was er gloeiend bij. Zelf was hij niet zo spraakzaam. Hij baalde natuurlijk als een stekker, want deze woensdagmiddag zou niet de boeken in gaan als een heel succesvolle.
Even later zat de jonge boef op een krukje in de tijdschriftenwinkel. Ik kon niet vinden wat ik zocht en had al lang besloten om deze maand de Playboy niet te kopen, maar nieuwsgierig als ik ben bleef ik stiekem luisteren. Er werd gedreigd om de politie er bij te halen. Dat leek de jongen geen goed plan. Het was duidelijk dat hij hard nadacht over een manier om hier weg te komen. Zonder politie en vooral zonder bemoeienis van zijn ouders.
De strenge dames hadden besloten om hem vast te houden zo lang hij zijn naam niet noemde, maar de snoepjesdief zweeg beter dan Volkert van der G. Stiekem moest ik er wel om lachen. Vooral omdat de dames een kruisverhoor toepasten waar Baantjer nog een puntje aan kon zuigen.

Ik wist opeens weer waarom ik altijd braaf ben geweest. Een pakje kauwgom jatten vond ik een te groot risico. Niet dat ik bang was voor winkelpersoneel, maar ik wilde geen gedoe met mijn ouders. Niets jatten leek me de veiligste optie.
Bij ons thuis werd het er niet gezelliger op als mijn ouders eens een keertje boos waren. Niet dat mijn vader en moeder zo streng waren, maar diefstal zou zeker niet getolereerd worden. Het was in ieder geval klip en klaar dat ik dit soort activiteiten beter kon laten. En zo hoort het ook.

Ik heb geen verstand van opvoeden, maar tegenwoordig krijg ik wel eens de indruk dat kinderen eerder gesteund worden door hun ouders, als ze iets gedaan hebben dat niet mag, dan dat ze gewezen worden op normen en waarden. Ook op scholen zijn kids hondsbrutaal en als een leraar ingrijpt loopt hij of zij het risico om boze ouders op bezoek te krijgen.
Het moet niet gekker worden.
Soms is het nodig om even heel duidelijk te zijn en daarom vond ik het mooi om te zien hoe de kleine Volkert werd aangepakt. Blijkbaar wist de bodywarmer donders goed dat zijn ouders niet gelukkig zouden zijn met de gestolen snoepjes. Anders had hij zijn naam wel genoemd en zijn vader laten komen om hem te bevrijden.
Volgens mij zit hij nu nog op dat krukje.