Amsterdam. Twee Friese grieten op Station Bijlmer. Ze zaten op de grond, met hun forse billen op het beton van een perron in aanbouw. Gekleed in zwart en behoorlijk opgedirkt. Rokjes met strakke truitjes alsof ze dat konden hebben. Midden in de nacht, na alle Madonnageweld in de Arena, hadden de meiden nog energie voor tien. De grote stad zou weten dat zij er waren.
'Onkelooflijk!' Zie de een wel drie keer achter elkaar.
'Twa oer lank' Mompelde de ander, terwijl ze haar mobieltje pakte en een nummer zocht dat op het late tijdstip nog gebeld kon worden.
De trein naar Utrecht was net weg. Pas een half uur later zou de volgende komen.
'Wat 'n sjoow!' De struise meid sprak hard in het toestel, alsof ze Friesland zonder techniek moest bereiken. 'Robbie verbleekt da baj.'
Het was 'machtig mooi'.
De rest van de jubelteksten waren prachtig. Poëzie in een mengelmoes van Fries en Nederlands, maar ik kon het zo snel niet opslaan in mijn geheugen en het leek mij niet netjes om mijn telefoon als dictafoon in de lucht te steken. Jammer, want de positieve recensie in het Fries was even 'skitterend' als het concert.
Nadat de telefoonverbinding met Tytsjerksteradiel weer verbroken was herhaalden de dames alles wat ze eerder al gezegd hadden. Nog eens en nog eens.
Ik weet helaas niet meer wat spierballen in het Fries is.
Die Friese paarden hadden gelijk. De Confessionsshow van Madonna was ook indrukwekkend. Zo'n spektakel had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Madonna was het stralende middelpunt een grote multimediale theatershow die perfect in elkaar stak. Ze maakt minder meters dan Mick Jagger in hetzelfde stadion een maandje eerder, maar Madonna heeft waarschijnlijk evenveel calorieën verbrand met een indrukwekkend staaltje poweryoga. Ik had al pijn in mijn rug van twee uur kijken naar dit swingende dansgeweld.
Voor het eerst had ik weinig last van het matige Arenageluid, los van de zangkwaliteiten van de superster. Haar muziek is niet echt mijn ding. Te elektronisch allemaal. De liedjes uit de jaren '80 vind ik nog het leukst. Tegenwoordig is het hip met een hoop beats. Je hoort meer samples dan band.
En ik word oud.
De lichtshow, het dansspektakel en prachtige projecties op de nieuwste videoschermen maakten alles goed. Het viel bijna niet op dat er soms even geplaybackt werd of dat achtergrondzangeressen het over namen.
Mijn concert top 3 van deze zomer: 1. Rolling Stones, 2. Madonna en 3. Robbie Williams.
'Dúúúúhsssss….' zeiden de Friezinnen op het toontje van Postbode Siemen.
'Onkelooflijk!' Zie de een wel drie keer achter elkaar.
'Twa oer lank' Mompelde de ander, terwijl ze haar mobieltje pakte en een nummer zocht dat op het late tijdstip nog gebeld kon worden.
De trein naar Utrecht was net weg. Pas een half uur later zou de volgende komen.
'Wat 'n sjoow!' De struise meid sprak hard in het toestel, alsof ze Friesland zonder techniek moest bereiken. 'Robbie verbleekt da baj.'
Het was 'machtig mooi'.
De rest van de jubelteksten waren prachtig. Poëzie in een mengelmoes van Fries en Nederlands, maar ik kon het zo snel niet opslaan in mijn geheugen en het leek mij niet netjes om mijn telefoon als dictafoon in de lucht te steken. Jammer, want de positieve recensie in het Fries was even 'skitterend' als het concert.
Nadat de telefoonverbinding met Tytsjerksteradiel weer verbroken was herhaalden de dames alles wat ze eerder al gezegd hadden. Nog eens en nog eens.
Ik weet helaas niet meer wat spierballen in het Fries is.
Die Friese paarden hadden gelijk. De Confessionsshow van Madonna was ook indrukwekkend. Zo'n spektakel had ik eerlijk gezegd niet verwacht. Madonna was het stralende middelpunt een grote multimediale theatershow die perfect in elkaar stak. Ze maakt minder meters dan Mick Jagger in hetzelfde stadion een maandje eerder, maar Madonna heeft waarschijnlijk evenveel calorieën verbrand met een indrukwekkend staaltje poweryoga. Ik had al pijn in mijn rug van twee uur kijken naar dit swingende dansgeweld.
Voor het eerst had ik weinig last van het matige Arenageluid, los van de zangkwaliteiten van de superster. Haar muziek is niet echt mijn ding. Te elektronisch allemaal. De liedjes uit de jaren '80 vind ik nog het leukst. Tegenwoordig is het hip met een hoop beats. Je hoort meer samples dan band.
En ik word oud.
De lichtshow, het dansspektakel en prachtige projecties op de nieuwste videoschermen maakten alles goed. Het viel bijna niet op dat er soms even geplaybackt werd of dat achtergrondzangeressen het over namen.
Mijn concert top 3 van deze zomer: 1. Rolling Stones, 2. Madonna en 3. Robbie Williams.
'Dúúúúhsssss….' zeiden de Friezinnen op het toontje van Postbode Siemen.
Hallo goedemorgen, ik zal me nog eens de armen uit de kom zwaaien!!! Sta je daar met een mij onbekende dame 3 bier en een cola te halen en ja dan zie je mij niet natuurlijk. Zit ik daar naast Katja Schuurman in mijn nette pak op de viptribune lekker aan de champagne, zie ik je lopen. Katja heeft nog zelfs meegezwaaid ze kende je misschien ook wel ergens van, of het kwam door mijn enthousiasme hoe schrijf je dat woord eigenlijk. Maar goed ben blij dat je nu net als ik ook fan bent geworden. 2 jaar geleden in Parijs en in Arnhem was net zo'n feest, het zal je moeder maar zijn. Nou de groeten en de volgende keer bieren we dan maar samen dat is leuker dan zwaaien. Hoie Bram
BeantwoordenVerwijderenJe had ook even kunnen bellen... Naar Katja had ik zeker even willen zwaaien.
BeantwoordenVerwijderen