zondag 19 november 2006

baby aan boord (deel II)

KL 736 Curaçao – Amsterdam. Waarom moeten mensen met kleine kinderen zo nodig naar Curaçao? En terug!
Doe jezelf, het kind en vooral de medepassagiers een lol en laat baby's en peuters waar ze horen. Thuis. Drop ze desnoods bij opa's en oma's als je echt niet zonder de zon kan, maar neem ze niet mee in een vliegtuig. Daar houden kinderen niet van.
Tekst van soortgelijke strekking schreef ik al eerder, maar kennelijk luistert niemand naar mij.
Het gejengel in de Boeing 747 was deze reis weer verschrikkelijk. Dat had alles te maken met het tijdstip van vertrek. Die kinderen waren allemaal doodmoe en dus kei lastig. Maar we kunnen van de KLM toch niet verwachten dat ze rekening gaan houden met deze huilebalkjes…
Direct na take-off begonnen om mij heen zeven (!) volle Pampers te jengelen. Last van de oortjes en vooral geen behoefte aan stil zitten. Het leek wel alsof ze elkaar aan staken en samen een koortje wilden vormen. Vals was het zeker.
Wéééééééééééééééééééééééh!
Daar heb ìk toch niet om gevraagd. En dan al die schuldige, maar hopeloze ouders die voor de tiende keer hoofd-schouders-knie-en-teen inzetten. Ook vals. Stewardessen die zich de poten onder het lijf vandaan hollen om flesjes te vullen met water of Olvaritprakjes op te warmen. De geur van een goed gevulde poepluier.
Papa's en mama's aller landen, bezint eer ge begint. De kans is klein dat het goed gaat. En dan kunnen de ouders wel vinden dat het allemaal redelijk goed ging, anderen aan boord hebben daar vaak een iets genuanceerder mening over. Kijk eens goed naar al die blikken en vooral als de mensen in de omgeving van het gekrijs niet naar het kind, maar naar elkaar kijken.
Roken aan boord is toch ook verboden. Wat is er op tegen om vliegtuigen kindvrij te maken?
Van mij mogen kinderen best op vakantie, maar neem ze dan mee in je eigen auto en laat ze gillen tot je in de Ardennen bent, naar Frankrijk of rij desnoods in de poeplucht naar Italië, maar val mij er niet mee lastig.
Ik ben een kindervriend en doe zeker de laatste tijd mijn best om ze beter te begrijpen, maar na een uur gegil, geduw en getrek aan mijn stoel kan ik de rattenvanger van Hamelen waarderen. Blaas op die fluit en neem alle druktemakertjes mee. Of geef ze, net als BA uit The A-Team, een spuitje. En doe de ouders er ook een.
Want die arme kids kunnen er natuurlijk niets aan doen. Het zijn egoïstische ouders die zo nodig moeten. Mensen die niets willen veranderen aan hun leventje, ondanks de geboorte van een wondertje.
Ik heb wel een oplossing bedacht, maar ik vrees dat er geen personeel voor te vinden is. De zogenaamde Zwitsalvluchten.
Veel plezier!

3 opmerkingen:

  1. Ja hier kun je op wachten!! Dat wij (ouders van een schat van een dochter ) die met HET VLIEGTUIG nu heerlijk aan het genieten zijn, moeten reageren op deze wel heel humoristische maar ook zeer gevoelige tekst. Geloof me je gaat echt geen 13 uur met een schreeuwend kind in de auto zitten. Ook dat kan leiden tot echtscheiding!! 2,5 uur vliegen lang genoeg en dat was al zweet onder de armen. Hoe entertainen wij ons mupje zodat zij 2 uur erg braaf is?? Pffff...blij dat we landen en we er zijn. Die 2 uur zijn ellendig, ook voor medepassagiers, maar ben je aan tijd gebonden en kun je niet op vakantie als overal de zon schijnt dan moet je keuzes maken. Niet altijd ideaal, maar ja ook daar kom je overheen. Vorig jaar inderdaad in de Ardennen geweest, je wilt het dan toch even proberen, ze is per slot van rekening weer een jaar ouder. Wij genieten enorm, maar morgen de terugreis....nu al spannend. Zeker met je eens, maar je komt er nog achter......! Wij hebben er echt geen spijt van en het is natuurlijk een verschil 2 of 8 uur vliegen (jajaja ik praat het goed, voor al die vliegende ouders met kinderen)
    Groeten uit Spanje Marieke Bram Keiki

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Auto met ski-box is natuurlijk een optie (en niet alleen voor je schoonmoeder ;) )

    BeantwoordenVerwijderen
  3. ik spreek jouw nog wel......

    BeantwoordenVerwijderen

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.