Willemstad, Curaçao. Die plons zwembad aan het eind van een hectische dag maakte alles goed. Een plastik pul Amstel Bright in het zwembad deed wonderen.
Het begon vanmorgen met slecht nieuws. Onze was regisseur ziek. Hij kon onmogelijk mee en daardoor werd de zware draaidag, nog voor hij begonnen was, een speciale expeditie. Ik zag het als een uitdaging, maar realiseerde me ook dat zoveel vrijheid niet per definitie leidt tot beter camerawerk. Meestal niet.
Ondanks de zorgen over onze collega konden we niets anders doen dan op pad gaan. Minister Leeflang wachtte bij een soort ROC. Deze beroepsopleiding was het voorbeeld waarmee de Antilliaanse overheid wilde laten zien dat het met de jeugd van Curaçao niet zo slecht gaat als wij in Nederland vaak denken. Een aanpak die bij mij in ieder geval werkte.
Mijn vooroordeel moest ik aanpassen toen ik louter keurige leerlingen zag ploeteren in klasjes, waar ze les kregen in vakken die hier op het eiland nuttig zijn. Horeca, pedicure, staalbewerking en autotechniek. Vooral het uitdeuken en spuiten van auto's lijkt mij een gat in de markt, want hier staat in iedere voortuin wel een wrak en iedere auto op het eiland is in meer of mindere mate beschadigd.
Ons tweede item van de dag ging over toerisme en daarvoor moesten we naar Zanzibar bij Jan Thiel. Hier kreeg ik op slag spijt van de lange broek die ik, op verzoek van onze keurige klant, had aangetrokken voor het interview met de minister. Zweet in de bilspleet en een plakkende jeans aan mijn bovenbenen. Warm.
Na het maken van toeristische shots en algemene beelden van Curaçao moesten we ons aan het eind van de middag melden in het gebouw van de Staten. Hier zou om vier uur een belangrijke vergadering plaats vinden, die we konden filmen om iets uit te leggen over de staatkundige vernieuwingen. De vergadering begon een half uur te laat. Net op tijd waren we klaar voor onze laatste afspraak van de dag.
Het was een strakker schema dan ik had gedacht, maar we hebben het keurig gehaald. Het ontbreken van de regisseur is opgevangen door alle anderen waarmee we op pad waren. Ik heb mijn kans gegrepen en de beeldregie een beetje op me genomen. Nu hopen dat ze er in de montage uit komen.
Het materiaal wordt donderdag op Sint Maarten gemonteerd, vrijdag naar Nederland gestraald en zondagavond door de Wereldomroep op BVN uitgezonden.
Het begon vanmorgen met slecht nieuws. Onze was regisseur ziek. Hij kon onmogelijk mee en daardoor werd de zware draaidag, nog voor hij begonnen was, een speciale expeditie. Ik zag het als een uitdaging, maar realiseerde me ook dat zoveel vrijheid niet per definitie leidt tot beter camerawerk. Meestal niet.
Ondanks de zorgen over onze collega konden we niets anders doen dan op pad gaan. Minister Leeflang wachtte bij een soort ROC. Deze beroepsopleiding was het voorbeeld waarmee de Antilliaanse overheid wilde laten zien dat het met de jeugd van Curaçao niet zo slecht gaat als wij in Nederland vaak denken. Een aanpak die bij mij in ieder geval werkte.
Mijn vooroordeel moest ik aanpassen toen ik louter keurige leerlingen zag ploeteren in klasjes, waar ze les kregen in vakken die hier op het eiland nuttig zijn. Horeca, pedicure, staalbewerking en autotechniek. Vooral het uitdeuken en spuiten van auto's lijkt mij een gat in de markt, want hier staat in iedere voortuin wel een wrak en iedere auto op het eiland is in meer of mindere mate beschadigd.
Ons tweede item van de dag ging over toerisme en daarvoor moesten we naar Zanzibar bij Jan Thiel. Hier kreeg ik op slag spijt van de lange broek die ik, op verzoek van onze keurige klant, had aangetrokken voor het interview met de minister. Zweet in de bilspleet en een plakkende jeans aan mijn bovenbenen. Warm.
Na het maken van toeristische shots en algemene beelden van Curaçao moesten we ons aan het eind van de middag melden in het gebouw van de Staten. Hier zou om vier uur een belangrijke vergadering plaats vinden, die we konden filmen om iets uit te leggen over de staatkundige vernieuwingen. De vergadering begon een half uur te laat. Net op tijd waren we klaar voor onze laatste afspraak van de dag.
Het was een strakker schema dan ik had gedacht, maar we hebben het keurig gehaald. Het ontbreken van de regisseur is opgevangen door alle anderen waarmee we op pad waren. Ik heb mijn kans gegrepen en de beeldregie een beetje op me genomen. Nu hopen dat ze er in de montage uit komen.
Het materiaal wordt donderdag op Sint Maarten gemonteerd, vrijdag naar Nederland gestraald en zondagavond door de Wereldomroep op BVN uitgezonden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.