persconferentie

Zeist. Het terrein van de KNVB oogt stil en verlaten. Het is tien uur. Wij zijn veel te vroeg. We hebben rekening gehouden met file en onvoorziene omstandigheden, maar dat had de opdrachtgever ook al gedaan. Eenmaal binnen blijkt dat de persconferentie van de bondscoach pas om twaalf uur zal beginnen. Tijd zat.
In het trainingscentrum is een cateringbedrijf druk met opruimen en twee dames zetten koffiekopjes klaar. De Johan Cruijff zaal is nog leeg. Er staat een podium achter in de zaal voor camera's en aan de andere kant staat op een kleinere verhoging een tafel met twee stoelen. Midden in de zaal staan rijen stoelen voor de journalisten.
Ik zet mijn camera op pole position. Tien minuten na ons arriveren collega's van Talpa. Even later gevolgd door de heren van het bedrijf dat voor de zaalversterking zorgt en alle cameraploegen zal voorzien van geluid, een zogenaamd lijntje of een aftak. Ze hebben twee karren vol met kisten. In razend tempo trekken ze kabels, plaatsen ze speakers en ze zetten op de tafel twee microfoons.
Het is mooi om te zien hoe een van de heren in de weer is met de zware boxen. Alles wat hij doet, doet hij geconcentreerd, maar vooral omslachtig. Het is een beetje lullig om met de handen in de zakken toe te kijken, dus ik besluit ze even te helpen met het opzetten van drie lampen. Marco zal er uitgelicht bij zitten.
Drie mannen worstelen met het reclamebord waar de bondscoach straks voor zit. Even voor elven druppelen de volgende cameraploegen binnen. Een mij onbekende collega zet een camera neer voor SBS6. Ook een mannetje van RTL klapt zijn statief uit. Er zijn ook twee internetzenders, die werken met kleinere camera's op goedkope fotostatieven.
Koffie!
Als onze verslaggever er is spreken we even door wat zijn plan is. Ondertussen arriveren ook de fotografen en andere sportjournalisten. Het wordt druk in de foyer van het trainingscentrum. De omroepen hebben de bekende namen opgesteld. Umberto Tan, Hans Kraaij, vader en dochter Barend en wij werken met Bert Maalderink.
De persconferentie begint met een kort statement van Foppe de Haan. Het journaille wacht op van Basten, die de selectie voor een oefeninterland tegen Engeland bekend gaat maken. Belangrijk!
Vanaf het moment dat hij achter de microfoon gaat zitten is Clarence Seedorf het voornaamste onderwerp. Deze speler van AC Milan staat niet op het lijstje, ondanks een charme offensief in het programma Voetbal Inside.
Nadat de bondscoach tot vier maal toe zijn standpunt heeft uitgelegd vind ik het een beetje gênant worden dat de journalisten en verslaggevers het nergens anders over willen hebben. Alleen Bert Maalderink heeft ook een paar andere vragen.
Vooral de familie Barend maakt zich in mijn ogen belachelijk. Tot mijn grote verbazing gedragen zij zich als de apostelen van de heilige Clarence. Natuurlijk mogen ze vragen stellen, maar de aanhoudende kritiek van Frits en Barbara op het selectiebeleid van Marco heeft niets meer te maken met objectieve journalistiek. Het komt op mij over alsof ze er persoonlijk voor willen zorgen dat de coach zijn selectie wijzigt. Gelukkig is van Basten helder en pareert hij de opmerkingen en gekleurde vragen op een keurige manier.
Na veertig minuten is de persconferentie afgelopen. Geen vragen meer. Buiten de zaal wordt een lunch geserveerd. Ik neem twee broodjes en kippensoep.