maandag 27 november 2006

terug naar Luchon

De Meern. Op vrijdag 14 juli reden wij vlak achter het peloton van de Tour de France, toen een kilometer of tien na de start, de eerste renner van de dag afstapte. Vlak voor onze neus werd het rugnummer van zijn trui getrokken en zagen we hoe de ploegleider de renner langs de kant van de weg liet staan. Hij moest wachten op de bezemwagen of een andere lift. Ik heb er een foto van gemaakt en 's avonds een stukje over geschreven. Aan de hand van het rugnummer had ik opgezocht wie het was: Isaac Gálvez Lopez.
Precies.
De 31-jarige renner die afgelopen zaterdagnacht overleed na een tragisch ongeval op de wielerbaan van Gent. Het bericht had ik op teletekst gelezen, maar aan het moment in juli had ik niet gedacht. Zijn naam deed bij mij geen belletje rinkelen.
Tot ik zag dat het aantal hits op mijn site hoger was dan normaal. In zo'n geval ga ik, ijdeltuit, uitzoeken waar die bezoekers vandaan komen. Op de statistiekenpagina kan je zien waar mensen op gezocht hebben en zo zag ik opeens de naam Gálvez. Toen wist ik het weer.
Ik ben de onfortuinlijke renner tegengekomen in de buurt van Luchon, op de Franse nationale feestdag. Het was het einde van zijn Tour, in de berm van de D125.
Deze wetenschap maakte dat het bericht van zijn overlijden mij meer raakte dan voor ik de link gelegd had. Opeens spookt de naam Gálvez door mijn hoofd en hij gaat er niet meer uit.
Ik zie hem nog staan. Daar hulpeloos in het gras. Een supporter die de fiets wilde aanpakken. Hij was waarschijnlijk ziek of uitgeput. Ik zei nog: 'loop es!'
Nu is hij dood. Isaac Gálvez Lopez.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.