Wageningen. Het weiland is met schrikdraad verdeeld in veldjes van zes bij tien meter. In elk vlak lopen koeien en schapen. Net daarbuiten zitten drie of vier jonge mensen naast elkaar op klapstoelen. Ze zijn stil, hebben een map met papieren op schoot en een pen in de hand.
Er zijn twee afgebakende stukken weiland waarin konijntjes smullen van het zomergras dat voor de helft is geknipt en aan de andere kant twee kontjes hoog is. Ook hier kijken jeugdige types geconcentreerd naar de beesten. Ze turven hoe vaak Flappie en Noëll kiezen voor lang of kort gras.
Studenten doen hier onderzoek naar het grazen van koeien, schapen en konijnen. Ze observeren. Het ziet er uit als een scène uit Jiskefet of Monthy Pyton, maar dit is bloedserieus.
De crew van een populair kinderprogramma is erbij om te zien wat er precies gebeurt. Zij werken aan een reportage over het fenomeen ‘grazen’ en maken dankbaar gebruik van deze setting, de onderzoeksresultaten en de proefkonijnen. Alleen willen die laatste niet echt lekker meewerken.
Naast de ren staat een beteuterde student. Hij doet al dagen onderzoek naar de reactie van de konijnen op een neparend. Telkens schrikken die beestjes zich te barsten als de kartonnen vogel aan een lijn over vliegt. Maar uitgerekend nu er een camera bij staat om het proefje te filmen gebeurt er niets. Bugs Bunny en Stampertje knagen vrolijk verder. Ze kijken niet op of om.
Het wordt humoristisch als iedereen zijn best gaat doen om het beoogde effect te bereiken voor de televisieopname en de konijnen totaal niet reageren. Ze hebben lak aan de dikke kale cameraman die zijn lens tegen het gaas drukt, aan de geluidsman die met de dooie poes van zijn hengel zwaait en aan de presentatrice die in een knalrode overall heen en weer dartelt.
In de uitzending zal niemand er iets van zien. Uiteindelijk zijn de bouwstenen voor een goede montage verzameld, maar vraag niet hoe precies. Het onderzoek met de konijnen is inmiddels afgerond.
Er zijn twee afgebakende stukken weiland waarin konijntjes smullen van het zomergras dat voor de helft is geknipt en aan de andere kant twee kontjes hoog is. Ook hier kijken jeugdige types geconcentreerd naar de beesten. Ze turven hoe vaak Flappie en Noëll kiezen voor lang of kort gras.
Studenten doen hier onderzoek naar het grazen van koeien, schapen en konijnen. Ze observeren. Het ziet er uit als een scène uit Jiskefet of Monthy Pyton, maar dit is bloedserieus.
De crew van een populair kinderprogramma is erbij om te zien wat er precies gebeurt. Zij werken aan een reportage over het fenomeen ‘grazen’ en maken dankbaar gebruik van deze setting, de onderzoeksresultaten en de proefkonijnen. Alleen willen die laatste niet echt lekker meewerken.
Naast de ren staat een beteuterde student. Hij doet al dagen onderzoek naar de reactie van de konijnen op een neparend. Telkens schrikken die beestjes zich te barsten als de kartonnen vogel aan een lijn over vliegt. Maar uitgerekend nu er een camera bij staat om het proefje te filmen gebeurt er niets. Bugs Bunny en Stampertje knagen vrolijk verder. Ze kijken niet op of om.
Het wordt humoristisch als iedereen zijn best gaat doen om het beoogde effect te bereiken voor de televisieopname en de konijnen totaal niet reageren. Ze hebben lak aan de dikke kale cameraman die zijn lens tegen het gaas drukt, aan de geluidsman die met de dooie poes van zijn hengel zwaait en aan de presentatrice die in een knalrode overall heen en weer dartelt.
In de uitzending zal niemand er iets van zien. Uiteindelijk zijn de bouwstenen voor een goede montage verzameld, maar vraag niet hoe precies. Het onderzoek met de konijnen is inmiddels afgerond.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.