roze wolk

Utrecht. De cameraman maakt voorlopig plaats voor een emotionele papa. Pas over een paar weken ga ik weer aan het werk. Tot die tijd zal ik met volle teugen genieten van mijn gezinnetje. Wie niet zit te wachten op zoetsappige verhalen en babyfoto’s zie ik begin augustus graag terug.
Eerst ga ik even opscheppen. 
Trots als een pauw kan ik melden dat de kleine Imme alweer aan haar vijfde dag begonnen is. Ze doet het geweldig! Ze drinkt, slaapt en poept keurig volgens schema en haar temperatuur is al vanaf het begin op peil. Dat zijn technische details, interessant voor mama’s, verloskundigen en kraamhulpen. 
Belangrijker is het feit dat ze uit de plooi komt. Langzaam gaan haar ogen open. Met dat zwarte haar en die donkere spleetoogjes is het net een eskimootje. Een super zoet, adembenemend mooi eskimootje. Ik ben nog nooit zo verliefd geweest op een eskimo meisje. En wat is het fijn om met haar te neuzen!
Terwijl ik dit schrijf ligt ze zoet te slapen in haar wiegje. Tussen de maagdelijk witte lakentjes ligt, in een wit pakje, dat prachtige meisje met gezonde rode wangetjes. Je moet goed kijken om haar te zien ademen. Soms ligt ze heel stil; dan opeens beweegt een handje, een beentje of haar hoofdje. 
Het is zomer in de kraamkamer. Een echt sneeuwpopje zou smelten. Ik smelt hier ook. Ons meisje zal over een paar weken waarschijnlijk niet meer op een eskimootje lijken. Ik hoop -en ga er voor het gemak een beetje vanuit- dat ze straks vooral veel weg heeft van haar moeder.