Gouda. Een van de voordelen van leven als cameraman is dat je gratis antwoord krijgt op al je vragen. Soms is het even wachten, maar vroeg of laat ontmoet je een deskundige, de verantwoordelijk politicus, die ene sporter, een astronaut of de CEO die je graag eens zou spreken. Of een ander die dicht bij het vuur zit. De brandweerman bijvoorbeeld.
Voor een actualiteitenrubriek waren we vandaag op bezoek bij verschillende artsen die ons meer konden vertellen over de Mexicaanse griep. Een onderwerp waarover in de media zoveel te zien en te lezen is dat ik door de bomen het bos al lang niet meer zag. Ik had behoefte aan een samenvatting en die heb ik gekregen. Drie geleerden hebben tussen de opnamen door en los van elkaar al mijn vragen beantwoord.
Cameramensen, geluidsmannen, regisseurs en de meeste verslaggevers lopen een verhoogd risico op de Mexicaanse griep. De kans is levensgroot dat wij, dertigers met veel wisselende contacten die veel reizen en man zijn, de Mexicaanse griep krijgen. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld mijn kinderen. Zij zijn zo jong dat ze nog niet zo bevattelijk schijnen te zijn voor virussen als deze.
Er zijn wel dingen die je kan doen om de kans op besmetting te verkleinen (handen wassen en in je elleboog hoesten), maar het krijgen van deze griep is eigenlijk zo gek nog niet. Vroeg of laat moet je er toch aan geloven. Deze griep blijft nog jaren in de lucht hangen. Je bent er pas vanaf als je lichaam antistoffen heeft kunnen aanmaken. Dat gebeurt na vaccinatie of nadat je de griep hebt gekregen.
Als er over een tijdje een vaccin voor handen is, dan is het wijs en sociaal om de prik te halen. Tot die tijd moeten we het doen met een geneesmiddel dat pas helpt als je de ziekte hebt. Maar àls je griep krijgt moet je volgens de deskundigen die ik gesproken heb binnen 48 uur het middel Tamiflu nemen. De kans is extreem klein dat de gemiddelde cameraman dan nog zal overlijden aan de Mexicaanse griep.
De symptomen zijn: Snel oplopende koorts, hoesten, keelpijn, pijn achter het borstbeen en algehele malaise.
Hoe erg de epidemie zal worden weet niemand exact. De kans is groot dat er in korte tijd veel collega’s ziek zullen worden. Die zijn dan een weekje uitgeschakeld. Het is interessant om te brainstormen over wat er zal gebeuren als -in het ergste geval- 30% van alle cameramensen plotseling wegvallen. Toch vrees ik dat deze beroepsgroep niet hoog op de prioriteitenlijst zal komen als er in beperkte mate vaccins beschikbaar zijn.
Dus houd ik alvast rekening met een weekje uitslapen. Ergens in de herfst...
Voor een actualiteitenrubriek waren we vandaag op bezoek bij verschillende artsen die ons meer konden vertellen over de Mexicaanse griep. Een onderwerp waarover in de media zoveel te zien en te lezen is dat ik door de bomen het bos al lang niet meer zag. Ik had behoefte aan een samenvatting en die heb ik gekregen. Drie geleerden hebben tussen de opnamen door en los van elkaar al mijn vragen beantwoord.
Cameramensen, geluidsmannen, regisseurs en de meeste verslaggevers lopen een verhoogd risico op de Mexicaanse griep. De kans is levensgroot dat wij, dertigers met veel wisselende contacten die veel reizen en man zijn, de Mexicaanse griep krijgen. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld mijn kinderen. Zij zijn zo jong dat ze nog niet zo bevattelijk schijnen te zijn voor virussen als deze.
Er zijn wel dingen die je kan doen om de kans op besmetting te verkleinen (handen wassen en in je elleboog hoesten), maar het krijgen van deze griep is eigenlijk zo gek nog niet. Vroeg of laat moet je er toch aan geloven. Deze griep blijft nog jaren in de lucht hangen. Je bent er pas vanaf als je lichaam antistoffen heeft kunnen aanmaken. Dat gebeurt na vaccinatie of nadat je de griep hebt gekregen.
Als er over een tijdje een vaccin voor handen is, dan is het wijs en sociaal om de prik te halen. Tot die tijd moeten we het doen met een geneesmiddel dat pas helpt als je de ziekte hebt. Maar àls je griep krijgt moet je volgens de deskundigen die ik gesproken heb binnen 48 uur het middel Tamiflu nemen. De kans is extreem klein dat de gemiddelde cameraman dan nog zal overlijden aan de Mexicaanse griep.
De symptomen zijn: Snel oplopende koorts, hoesten, keelpijn, pijn achter het borstbeen en algehele malaise.
Hoe erg de epidemie zal worden weet niemand exact. De kans is groot dat er in korte tijd veel collega’s ziek zullen worden. Die zijn dan een weekje uitgeschakeld. Het is interessant om te brainstormen over wat er zal gebeuren als -in het ergste geval- 30% van alle cameramensen plotseling wegvallen. Toch vrees ik dat deze beroepsgroep niet hoog op de prioriteitenlijst zal komen als er in beperkte mate vaccins beschikbaar zijn.
Dus houd ik alvast rekening met een weekje uitslapen. Ergens in de herfst...
ik ben sowiso van mening dat je de taco hoest beter nu kunt krijgen dan straks. nu is er namelijk nog tamiflu in overvloed en plek voor een eventuele ziekenhuisopname. straks als iedereen het krijgt ben je veel harder de sjaak...
BeantwoordenVerwijderen