wachten op Dirk

Waalwijk. DSB topman Dirk Scheringa gaat per helikopter naar de wedstrijd RKC-AZ. Dat is kennelijk nieuws. Het heeft in de krant gestaan en nu wil mijn opdrachtgever dat ik een shot maak van de landing in Waalwijk.
Al ruim een uur ben ik in het recreatiegebied waar het zal gebeuren. Bij het Hoefsven, niet ver van de Vijverlaan. Hier zijn twee plassen en een paar veldjes waar Waalwijkers kunnen ontspannen. Er zijn nog mensen die zwemmen of zonnen. 
Ik heb het terrein verkend als een getraind spion. Er zijn verschillende plekken waar je met een helikopter zou kunnen landen. Wat mij betreft zijn er drie opties. Het lastige is dat ze een eindje uit elkaar liggen en dat in dit park veel bomen staan. Als je voor de ene plek kiest en hij landt op een andere, dan heb je het gemist. Ik verwacht namelijk dat het snel zal gaan.
Deze klus moet ik in mijn eentje klaren. Mijn opdrachtgever weet niet meer dan dat het in dit recreatiegebied moet zijn. Dat vind ik al heel wat. Ik vraag me sowieso af hoe het nieuws dat Scheringa hier zal landen kan uitlekken naar de pers. Je zou zeggen dat de man zelf er geen enkel belang bij heeft dat hier cameraploegen staan. Zeker niet nu hij en zijn bank toch al onder vuur liggen.
Al doende stuit ik op een zwarte Mercedes die ook rondjes rijdt. Eentje van het duurdere soort. Nader onderzoek wijst uit dat het de persoonsbeveiliger van de bankdirecteur betreft. Een uiterst correcte jongeman, die bovendien begripvol lijkt.
We maken een praatje. Het blijft een beetje oppervlakkig, want de vriendelijke bodyguard mag natuurlijk niet teveel details los laten. Toch wil hij mij wel helpen als ik beloof op gepaste afstand te blijven. 
Ik vraag me af of ik hem kan vertrouwen. Hij zou me natuurlijk op het verkeerde been kunnen zetten. Het enige wat ik nu kan doen is aardig zijn, vertrouwen winnen en hopen dat hij mij dit shot gunt.
Op de afgesproken plek, bij een klein parkeerterrein, staan een aantal jongens in trainingspak die je het stempel ‘fout’ zou kunnen geven. Ze hangen tegen BMW’s en gepimpte Golfjes. Dat is onhandig voor de persoonsbeveiliger. Ik zie hem druk bellen. Wellicht wordt op het laatste moment gekozen voor een alternatieve landingsplek. 
Ik check mijn spullen. Controleer of alles werkt en leg het zo klaar dat ik snel kan handelen. Achter het stuur wacht ik op nader orders. Dit is een klus van niks, maar het wordt toch best spannend. Het is mijn eer te na om dit te missen.
Er komt politie bij en een cameraploeg van RTV Noord Holland duikt op. Ook zie ik opeens een fotograaf. De beveiliger is professioneel genoeg om te begrijpen dat hij ons niet moet dollen. Hij geeft ons de juiste informatie in ruil voor discretie en afstand van onze kant. 
We gaan rijden. De dealertjes van Waalwijk schrikken zich een hoedje als opeens die Mercedes, een politiebusje, mijn zwarte geblindeerde VW Transporter en de knalrode wagen van RTV NH hun parkeerterrein opdraaien. Een leuk moment dat eigenlijk te kort duurt. Ze hebben al snel in de smiezen dat we niet voor hen komen.
Ik stel mijn camera tactisch op. Op een heuveltje waar vandaan ik zicht heb op het parkeerterrein en het naast gelegen grasveld. In de verte hoor ik een helikopter. Zodra deze tussen de bomen verschijnt heb ik hem in beeld. De piloot zet het toestel pal voor mijn neus in het gras.
Mission accomplished.