Utrecht. Ken je dat? Dat je een vooringenomen en niet zo positieve mening over iemand hebt die je eigenlijk helemaal niet kent. Een bekende Nederlander bijvoorbeeld; een sporter of een televisiehoofd. Niet zomaar iemand waar je niks mee hebt, maar een man of vrouw waaraan je in de loop der jaren een hekel hebt gekregen. Op basis van verhalen en de indrukken die je kreeg tijdens het stomweg bekijken van televisieprogramma’s heb je een beeld gevormd dat in je hoofd een totaal eigen leven is gaan leiden.
Ken je dat?
Ik heb in ieder geval last van dit fenomeen. Zo erg dat ik mezelf soms hoor praten over iemand alsof ik de persoon in kwestie al jaren ken, maar dan vertel ik alleen maar door wat ik heb gehoord. Het is heel slecht en ik schaam me er ook een beetje voor. Het is een afwijking en niet eentje waar ik trots op ben.
Misschien heeft het ook te maken met mijn Limburgse afkomst, want daar is het meer ingeburgerd dat mensen wel over elkaar praten, maar niet altijd mét elkaar. Met al je vrienden de gierigheid van die ene bespreken, maar de persoon in kwestie er nooit op aanspreken, omdat je hem wel eens zou kunnen kwesten... Dat noemen ze dan roddelen, maar in feite is het veel kwalijker dan dat.
Ik werk al jaren aan mijn probleem. Vind dat ik best stappen heb gemaakt. Vooral tijdens mijn Amsterdamse periode heb ik een hoop geleerd, want als ze ergens direct kunnen zijn, dan is het daar. En vaak nog op een leuke manier ook. Zo ben ik er wel iets beter in geworden om tegen mensen te zeggen wat ik vind, maar toch verval ik af en toe in mijn oude foute gedrag.
De afgelopen week ben ik tot twee keer toe met de neus op de feiten gedrukt. Twee bekende Nederlanders -waar ik totaal niks mee had- bleken ontzettend aardig, vriendelijk, attent, zorgzaam en grappig te zijn. Totaal niet zo egocentrisch als ik altijd had gedacht. Dus moesten binnen een paar minuten al mijn vooroordelen overboord.
Ik noem geen namen, maar bied bij deze wel mijn excuses aan. Sorry! Wat niet wil zeggen dat ik nu een fan van hun hele oevre ben, maar ik had als geen ander moeten weten dat mensen op televisie soms heel anders overkomen dan ze in werkelijkheid zijn.
Ken je dat?
Ik heb in ieder geval last van dit fenomeen. Zo erg dat ik mezelf soms hoor praten over iemand alsof ik de persoon in kwestie al jaren ken, maar dan vertel ik alleen maar door wat ik heb gehoord. Het is heel slecht en ik schaam me er ook een beetje voor. Het is een afwijking en niet eentje waar ik trots op ben.
Misschien heeft het ook te maken met mijn Limburgse afkomst, want daar is het meer ingeburgerd dat mensen wel over elkaar praten, maar niet altijd mét elkaar. Met al je vrienden de gierigheid van die ene bespreken, maar de persoon in kwestie er nooit op aanspreken, omdat je hem wel eens zou kunnen kwesten... Dat noemen ze dan roddelen, maar in feite is het veel kwalijker dan dat.
Ik werk al jaren aan mijn probleem. Vind dat ik best stappen heb gemaakt. Vooral tijdens mijn Amsterdamse periode heb ik een hoop geleerd, want als ze ergens direct kunnen zijn, dan is het daar. En vaak nog op een leuke manier ook. Zo ben ik er wel iets beter in geworden om tegen mensen te zeggen wat ik vind, maar toch verval ik af en toe in mijn oude foute gedrag.
De afgelopen week ben ik tot twee keer toe met de neus op de feiten gedrukt. Twee bekende Nederlanders -waar ik totaal niks mee had- bleken ontzettend aardig, vriendelijk, attent, zorgzaam en grappig te zijn. Totaal niet zo egocentrisch als ik altijd had gedacht. Dus moesten binnen een paar minuten al mijn vooroordelen overboord.
Ik noem geen namen, maar bied bij deze wel mijn excuses aan. Sorry! Wat niet wil zeggen dat ik nu een fan van hun hele oevre ben, maar ik had als geen ander moeten weten dat mensen op televisie soms heel anders overkomen dan ze in werkelijkheid zijn.
Gek,geen reacties..terwijl er toch wel een of ander 'Athy'-kommentaar te verwachten was.
BeantwoordenVerwijderenIk vond je stukje -net als vele anderen vaak- zeer herkenbaar en de moeite van het overdenken waard.
Kees.
Ik weet denk ik wel wie je bedoelt. Kan het stukje over diegene nog zo goed voor de dag halen omdat ik het toen niet met je eens was. Jammer dat hij dat programma niet meer doet trouwens de nieuwe is toch anders.
BeantwoordenVerwijderenO ja en proficiat met je MOEDER !!!!
De eerste klap is een daalder waard", zeggen wij in Amsterdam.
BeantwoordenVerwijderenAlleen, die daalder moet je soms weer terug geven.
Dat kunnen is het begin van wijsheid.
dat mensen op t.v. heel anders zijn dan in werkelijkheid moest ik jaren lang aan mijn familie vrienden en bekenden duidelijk maken.
BeantwoordenVerwijderendat jij midden in dit wereldje nu pas tot die constatering komt verbaasd mij.