Den Haag. Terwijl de reacties op mijn politiek getinte blogverhaal van maandag binnen stroomden en daardoor mijn te moderne telefoon onophoudelijk bleef piepen, stond ik zelf in de streng beveiligde PVV vleugel van het Tweede Kamer gebouw. Het kan verkeren. Wij hadden namelijk een afspraak met Hero Brinkman voor een reportage over voorkeursstemmen in het programma 1Vandaag.
Om zover te komen moesten we met al onze spullen twee keer door een X-Ray machine, ons uiteraard legitimeren, een perskaart overleggen en onder begeleiding van een beveiliger een aardige omweg maken door het kamergebouw. Uiteraard zaten alle deuren op slot en waren dagpassen niet voldoende. Onderweg liepen we vlak langs Geert Wilders die een interview gaf aan het NOS Journaal. Hij werd permanent in de gaten gehouden door twee of drie persoonsbeveiligers. Verder was er op die etage niemand te bekennen.
Hero (goede naam voor iemand die al onze problemen zal oplossen) was uiterst vriendelijk en gastvrij. Eerlijk en recht door zee bovendien. Ook was hij een beetje achterdochtig, omdat een ploeg van Netwerk hem tijdens de verkiezingscampagne stiekem had afgeluisterd. Delen van een vertrouwelijk gesprek zouden uit hun verband zijn getrokken en uitgezonden. Voor een diner had de geluidsman alvast een microfoontje gegeven aan de PVV man, zodat ze hem na afloop konden volgen. De schijnheiligen van de EO hadden gezegd dat het zendertje uit stond en dat ze het op afstand konden bedienen. Dat is natuurlijk onzin (het kan niet eens) en ook wel een beetje naïef van de politicus, maar bovenal geen stijl. Zeker niet als het een team van de Evangelische Omroep betreft. Wat gij niet wilt dat U geschied...
Afijn. Ik was dus in het hol van de leeuw. Bij de partij waarover ik nog geen 24 uur eerder, op weg naar Limburg, een zuur stukje geschreven had.
In alle drukte had ik De Volkskrant niet goed gelezen en dus was ik nog niet op de hoogte van het verhaal over een homostel uit de Leidsche Rijn. Die zijn, met name door kutmarokkanen, weggepest uit deze prachtige Vinexwijk bij Utrecht. Gemeente en de politie hebben er het afgelopen jaar niet genoeg aan gedaan om deze mensen te beschermen. Een van de reacties op mijn blogverhaal over Limburg verwijst naar dit incident, maar ik begreep er even niks van toen ik dit op mijn gsm las. Anders had ik wel even gevraagd hoe Hero Brinkman dit soort problemen gaat oplossen als hij minister van justitie is. Altijd leuk om dan over een jaartje (of twee) te kijken of het hem ook gelukt is.
Het is flauw, maar Zuid Limburg en de Leidsche Rijn liggen 173 kilometer uit elkaar. Ik kan het weten, want maandag heb ik deze afstand nog gereden en in mijn kilometeradministratie opgenomen. Verder zal ik mijn stukje over Limburg niet opnieuw schrijven, maar ik heb alleen mijn persoonlijke verbazing proberen te verwoorden in een soort van columnachtig stukje.
Het is wel interessant om te ontdekken hoe snel sommige mensen zich aangesproken voelen, dat mijn schrijfsels zo nu en dan serieus genomen worden en dat er soms heel slecht gelezen wordt. Maar dat terzijde.
Nu ik zelf in het bastion van de PVV ben geweest begrijp ik er helemaal niks meer van. Ik kan Geert Wilders en zijn beweegredenen totaal niet volgen, want het is echt geen pretje wanneer je permanent gevolgd wordt door mannen in Suit Supply pakken, die alleen luisteren naar oortjes en als je altijd een kogelvrij vest moet dragen. Dat je nooit meer alleen over straat kan om even ergens een broodje Kebab te halen en dat je zelfs niet meer op vakantie kan zonder herkend te worden. Hoe nobel het ook is dat hij voor ons op wil komen; ik vraag me toch serieus af waarom zo’n man dit zichzelf (op zo’n extreme wijze) aan doet?
Tijd om Brinkman uit te horen hadden we helaas niet meer. Ik had genoeg vragen voor een uurtje, maar we moesten snel een kort interview opnemen in de kleine kantoorruimte, met een prikbord vol spotprenten op de achtergrond. Ik had graag gekozen voor een mooier plaatje, maar dat zat er even niet in. Later volgden we Brinkman naar de Kiesraad in de oude zaal van de Tweede Kamer. Daar hoorde hij hoeveel voorkeurstemmen hij heeft gekregen. Veel, maar niets als je het vergelijkt met de aantallen die Wilders heeft gekregen.
Het lijkt mij overigens dat het niet helemaal lekker zit tussen die eigengereide Brinkman en baas Wilders. Hero wil de partij hervormen en roept dingen waar Geert op dit moment helemaal geen tijd voor heeft. Het zou mij niks verbazen als Brinkman op een zijspoortje wordt gezet binnen de PVV. Alleen moet de partij ook weer oppassen, want juist die ene zetel maakt de meerderheid in een kabinet van VVD, PVV en CDA. Met Brinkman zijn het 76 zetels, zonder maar 75.
Om zover te komen moesten we met al onze spullen twee keer door een X-Ray machine, ons uiteraard legitimeren, een perskaart overleggen en onder begeleiding van een beveiliger een aardige omweg maken door het kamergebouw. Uiteraard zaten alle deuren op slot en waren dagpassen niet voldoende. Onderweg liepen we vlak langs Geert Wilders die een interview gaf aan het NOS Journaal. Hij werd permanent in de gaten gehouden door twee of drie persoonsbeveiligers. Verder was er op die etage niemand te bekennen.
Hero (goede naam voor iemand die al onze problemen zal oplossen) was uiterst vriendelijk en gastvrij. Eerlijk en recht door zee bovendien. Ook was hij een beetje achterdochtig, omdat een ploeg van Netwerk hem tijdens de verkiezingscampagne stiekem had afgeluisterd. Delen van een vertrouwelijk gesprek zouden uit hun verband zijn getrokken en uitgezonden. Voor een diner had de geluidsman alvast een microfoontje gegeven aan de PVV man, zodat ze hem na afloop konden volgen. De schijnheiligen van de EO hadden gezegd dat het zendertje uit stond en dat ze het op afstand konden bedienen. Dat is natuurlijk onzin (het kan niet eens) en ook wel een beetje naïef van de politicus, maar bovenal geen stijl. Zeker niet als het een team van de Evangelische Omroep betreft. Wat gij niet wilt dat U geschied...
Afijn. Ik was dus in het hol van de leeuw. Bij de partij waarover ik nog geen 24 uur eerder, op weg naar Limburg, een zuur stukje geschreven had.
In alle drukte had ik De Volkskrant niet goed gelezen en dus was ik nog niet op de hoogte van het verhaal over een homostel uit de Leidsche Rijn. Die zijn, met name door kutmarokkanen, weggepest uit deze prachtige Vinexwijk bij Utrecht. Gemeente en de politie hebben er het afgelopen jaar niet genoeg aan gedaan om deze mensen te beschermen. Een van de reacties op mijn blogverhaal over Limburg verwijst naar dit incident, maar ik begreep er even niks van toen ik dit op mijn gsm las. Anders had ik wel even gevraagd hoe Hero Brinkman dit soort problemen gaat oplossen als hij minister van justitie is. Altijd leuk om dan over een jaartje (of twee) te kijken of het hem ook gelukt is.
Het is flauw, maar Zuid Limburg en de Leidsche Rijn liggen 173 kilometer uit elkaar. Ik kan het weten, want maandag heb ik deze afstand nog gereden en in mijn kilometeradministratie opgenomen. Verder zal ik mijn stukje over Limburg niet opnieuw schrijven, maar ik heb alleen mijn persoonlijke verbazing proberen te verwoorden in een soort van columnachtig stukje.
Het is wel interessant om te ontdekken hoe snel sommige mensen zich aangesproken voelen, dat mijn schrijfsels zo nu en dan serieus genomen worden en dat er soms heel slecht gelezen wordt. Maar dat terzijde.
Nu ik zelf in het bastion van de PVV ben geweest begrijp ik er helemaal niks meer van. Ik kan Geert Wilders en zijn beweegredenen totaal niet volgen, want het is echt geen pretje wanneer je permanent gevolgd wordt door mannen in Suit Supply pakken, die alleen luisteren naar oortjes en als je altijd een kogelvrij vest moet dragen. Dat je nooit meer alleen over straat kan om even ergens een broodje Kebab te halen en dat je zelfs niet meer op vakantie kan zonder herkend te worden. Hoe nobel het ook is dat hij voor ons op wil komen; ik vraag me toch serieus af waarom zo’n man dit zichzelf (op zo’n extreme wijze) aan doet?
Tijd om Brinkman uit te horen hadden we helaas niet meer. Ik had genoeg vragen voor een uurtje, maar we moesten snel een kort interview opnemen in de kleine kantoorruimte, met een prikbord vol spotprenten op de achtergrond. Ik had graag gekozen voor een mooier plaatje, maar dat zat er even niet in. Later volgden we Brinkman naar de Kiesraad in de oude zaal van de Tweede Kamer. Daar hoorde hij hoeveel voorkeurstemmen hij heeft gekregen. Veel, maar niets als je het vergelijkt met de aantallen die Wilders heeft gekregen.
Het lijkt mij overigens dat het niet helemaal lekker zit tussen die eigengereide Brinkman en baas Wilders. Hero wil de partij hervormen en roept dingen waar Geert op dit moment helemaal geen tijd voor heeft. Het zou mij niks verbazen als Brinkman op een zijspoortje wordt gezet binnen de PVV. Alleen moet de partij ook weer oppassen, want juist die ene zetel maakt de meerderheid in een kabinet van VVD, PVV en CDA. Met Brinkman zijn het 76 zetels, zonder maar 75.
Brinkmanship betekent volgens Van Dale:
BeantwoordenVerwijderen"Het gaan tot – of balanceren op de grens van oorlog en vrede"
Dat vat zijn optreden tot nu toe mooi samen.
je laatste drie "posts" roepen een vreemd soort kriebels bij me op. Het lijkt alsof je blog na 5 jaar een geforceerde nieuwe wending krijgt. Je wil iets anders, iets nieuws. Daar is niks mis mee, maar het roept een totaal andere stemming op. Ik ben (nog) niet overtuigd. Maar wie ben ik? het is jouw blog.
BeantwoordenVerwijderen