cavendish

Bordeaux. Het enige nadeel van deze klus is dat er zoveel onderwerpen zijn om over te schrijven. De file die ontstaan is door een loslopende stier op de weg, het jaarlijkse feest van Orthez waarin we verzeild raakten, de bijzondere wielerverhalen die een oud renner aan tafel vertelde of de geheimen van het avondprogramma dat we hier in Frankrijk maken. Ik kan nog weken vooruit.

Een hoogtepunt deze week was wat mij betreft de bijdrage die ik mocht maken met Jakhals Frank Evenblij, die met liters water op een berg ging staan om renners enige verkoeling te brengen. We hebben die dag genoeg gelachen.

Heel bijzonder vond ik het exclusieve interview met Andy Schleck, op een dag dat hij in het geel reed en vlak voor een belangrijke bergrit. Die gast was super vriendelijk, relaxed en toegankelijk. Het gesprek in zijn hotel duurde een klein kwartier, maar als het langer had geduurd was hij rustig blijven zitten. Hij moest nog eten, maar vond het leuk en gezellig.

Gisteren maakten we een vergelijkbare reportage in het hotel van Columbia, bij Mark Cavendish, de ritwinnaar van de dag. Die was direct na zijn splijtende sprint van de fiets gerukt, in het gedrang met cameramensen en fotografen naar de huldiging gedrukt en langs tientallen hongerige journalisten geleid. Even langs de dopingcontrole en toen in een auto naar het hotel. Daar waar hij eindelijk even tot rust kon komen stonden wij alweer op hem te wachten. We kregen een ferme hand, Cavendish deed zijn eigen microfoontje om en ging in een tuinstoel naast het zwembad zitten. Geduldig beantwoordde hij al onze vragen.

Ik vind het uniek dat de belangrijke renners uit het peloton, nadat ze net 200 kilometer gekoerst hebben, tijd voor ons willen maken. Zo'n een-op-een interview in alle rust, krijg je alleen als je goede contacten onderhoudt met deze sporters. Denk niet dat dit alle journalisten in de Tour lukt. Die staan achter de streep in de rij en mogen blij zijn als ze uberhaupt een vraag mogen stellen.

Hulde dus voor de verslaggever en redacteur van Studio Sport die dit telkens weer voor elkaar boksen. En top als je daar als cameraman bij mag zijn.

Dit verhaal is geschreven op mijn Blackberry. Alvast excuses voor eventuele spelvouten.