Bart en Erik

Op het moment van schrijven heb ik geen flauw idee wie Omroepman of vrouw van het jaar geworden is, maar bij deze feliciteer ik hem of haar alvast van harte. En nou wil ik het feestje niet gelijk verpesten, alleen vrees ik dat het weer een hooggeplaatst baasje is of een bekende presentator. Zo hoort het waarschijnlijk, al vind ik het jammer dat er nooit wordt gekozen voor een redacteur, een producer, een beeld-, schakel-, of goede audiotechnicus. Iemand die model staat voor alle hardwerkende televisiemakers achter de schermen. Ik kan zo een lijst doorgeven van planners bij facilitaire bedrijven die het afgelopen jaar tientallen, zo niet honderden producties hebben gered.

Of neem voor de verandering eens Bart en Erik. Jongens die het juist leuk vinden om er voor te zorgen dat anderen kunnen stralen. Zij staan op het callsheet als algemeen assistent en werken voor een facilitair bedrijf. Soms worden ze kabelsleper genoemd, maar daarmee doe je deze helden echt te kort. Bart en Erik zorgen er weliswaar voor dat alle kabels, die nodig zijn voor een tv productie, worden getrokken, netjes weggewerkt in onhandige kabelgoten en niet in de knoop raken. Ze doen alleen veel meer dan dat. Zij lossen problemen op voordat anderen in de gaten hebben dat er iets mis is, ze denken aan zaken die door de hogere machten vaak vergeten worden en besparen veel geld door hun daadkracht en efficiency. Jongens en meisjes zoals Bart en Erik zijn de smeerolie van de televisie-industrie.

Laat de ervaren, hardwerkende assistenten thuis of vervang ze door louter onervaren stagiaires en je hele productie loopt in de soep. Opeens duurt het opbouwen en afbreken veel langer dan gepland, raakt iedereen in de knoop, staat niet alles netjes klaar, zijn materialen kwijt en loopt de machine vroeg of laat vast. Ze zijn onmisbaar. De betere assistenten zijn namelijk logistieke wonderdokters, min of meer helderziend en ook al lopen ze achter een cameraman aan, ze zijn altijd twee stappen verder.

We hebben de neiging om deze functie te onderschatten. Dat komt ook, omdat assistenten als het moet volledig onzichtbaar zijn. Dan staat er opeens een glaasje water voor de presentator of emotionele gast. Is de knoop al uit de kabel voor de cameraman er over kan struikelen. De vrachtwagen verplaatst voor de brandweer gaat piepen. Zit er al een stand-in voor de opnameleider er om vraagt. Is het oortje getest, ligt een cameralampje klaar of is er een paraplu in de buurt om gepoederde dames en heren niet uit te laten lopen in een buitje. Staat er een extra monitor voor de producent. Bart en Erik zeggen al verontschuldigend 'Sorry!', nog voor de cameraman met zijn apparaat achteruit stapt en tegen iemand aan botst.

Het lijkt misschien minder belangrijk dan het presenteren van een programma, maar dat is niet zo. Assistentie is in Omroepland een echt vak; geen bijbaantje of een snuffelstageplek. Het is leuk als de vrachtwagenchauffeur kan assisteren, maar het is handiger als de assistent ook nog een groot rijbewijs heeft. Een goede assistent is tijdens de klus assistent en niet louter wannabee cameraman.

Jammer genoeg realiseert niet iedereen zich voldoende dat de assistent tijdens een grote klus het verschil kan maken. Een vrolijke, enthousiaste assistent, die goed om zich heen kijkt, niet te beroerd is om aan te pakken, zich dienstbaar opstelt, handig is, logisch nadenkt, en zich niet druk maakt over zijn of haar ego, die is goud waard.

Dus als we Bart, Erik en al die andere hardwerkende assistenten niet kunnen belonen met de titel Omroepman of vrouw van het jaar, laten we ze dan op zijn minst eens verrassen met een ferme schouderklop.



Vanmiddag is Bert Habets, de CEO van RTL, door Broadcast Magazine uitgeroepen tot Omroepman van het Jaar. Hij is daarmee de opvolger van Matthijs van Nieuwkerk, die het in 2013 werd. Dit is de column die ik deze maand schreef voor Broadcast Magazine: