had je dat?

Waarschijnlijk heeft bijna iedereen het filmpje gezien van de Amerikaanse videojournalist James Crugnale, die zijn camera had opgesteld bij het Georgia Dome Stadium in Atlanta, dat zou worden opgeblazen. De medewerker van The Weather Channel stond al veertig minuten live te streamen toen er een bus midden in zijn beeld stopte, precies op het moment waarop een gigantische explosie haar vernietigende werk deed. Toen de stadsbus vijftien seconden later weer optrok was er niet veel meer te zien dan een grote stofwolk. In het setnoise hoor je de onfortuinlijke cameraman langzaam gek worden. Mocht je het toevallig gemist hebben, dan moet je voor de lol even Googlen op ‘bus’ en ‘cameraman’.
Voor de meeste cameramensen is dit zeer herkenbaar voorbeeld van hun grootste nachtmerrie: Afdekking! Ons werk bestaat voor een belangrijk deel uit het voorkomen van zulke hachelijke momenten. Helemaal onvermijdelijk is het niet, want vroeg of laat bevindt elke cameraman zich in een vergelijkbare situatie. Bij nieuws en sport zijn het vaak fotografen en collega’s die op moment suprême in het kader duiken. Dan sta je op gepaste afstand te wachten op een opening, ondertekening of overhandiging en terwijl jij er netjes voor zorgt dat iedereen de ruimte heeft om zijn ding te doen, springen er op het allerlaatst toch een paar groothoekfetisjisten naar voren. Het is om je groen en geel aan te ergeren. Vooral, omdat op tijd komen of het maken van afspraken geen garantie voor succes is. Vaak moet je hondsbrutaal zijn of juist de slimste van het stel.
Daarom zijn de shots die je niet opnieuw kan doen altijd spannend. Zeker als je er veel moeite voor hebt gedaan of lang moest wachten op dat ene moment. Soms kijkt de hele wereld mee of zijn het beelden die tot in lengte van dagen uit het archief gehaald worden. Denk aan de finish van een wielerwedstrijd of een marathon. De aankomst van een staatshoofd, de entree van een popidool. Die eerste reactie van de winnaar tijdens een prijsuitreiking, een huldiging, persconferentie, het huwelijksaanzoek of de aankondiging van een afscheid.
Ik moet nu denken aan het shot dat ik mocht maken tijdens Prinsjesdag van Prinses Beatrix die van achter een raam zou zwaaien naar de voorbij rijdende Glazen Koets. De hele ochtend ben ik in de weer geweest met het veilig stellen van mijn positie tussen gillende schoolkinderen. Vervolgens moest ik uitvogelen achter welk raam ze precies zou plaatsnemen en ik maakte me zorgen over de reflectie van het glas. Tot drie keer toe ben ik verplaatst, wat een hoop gedoe met hekken en publiek opleverde. Op het laatste moment kwam er nog een erehaag voor me staan, waar ik even niet op had gerekend. Dat shot was eigenlijk de enige serieuze opdracht die ik deze dag had. Het was alles of niets met bijna een miljoen kijkers en herhalingen in allerlei programma’s. Het ging gelukkig goed. Je kon zelfs de prinses door de koets heen zien. Daar moet je ook mazzel mee hebben. Het zijn immers shots die je niet kan oefenen. Het enige wat je kan doen is jezelf zo goed mogelijk voorbereiden. Alle mogelijke rampscenario’s bedenken en problemen op tijd tackelen. Dat is waar elke goede cameraman een groot deel van de tijd mee bezig is.
Nog even terug naar het opblazen van dat stadion in Atlanta. Op YouTube zijn verschillende video’s te vinden van cameramensen die een beter standpunt hebben ingenomen dan die James Crugnale. Het instorten van het gigantische gebouw is vanuit verschillende hoeken te zien. Ik denk eerlijk gezegd dat de goede man blij mag zijn met die stadsbus, want zijn filmpje was zeker niet viraal gegaan en lang niet zo vaak bekeken als hij ongestoord had kunnen filmen. Zo goed was zijn camerapositie namelijk niet.

Deze column schreef ik voor BM (voorheen Broadcast Magazine), hét mediavakblad van Nederland. Elke maand mag ik een stuk schrijven voor dit prachtige tijdschrift in de reeks ‘Point of view’. Dit betoog staat in BM 371, de uitgave van januari 2018. Een abonnement op BM kan ik iedereen aanraden, maar dit nummer met daarin ook de ‘Omroepvrouw van het Jaar’ is bij wijze van uitzondering te koop in de winkel.