even goede vrienden

Zandvoort. Je hebt vrienden en vrienden, collega's en collega's. Met die ene heb je meer dan met een ander. Bij mij loopt het ook nog een beetje door elkaar. Ik heb beste vrienden waarmee ik zo nu en dan werk en er zijn collega's die in de loop van de jaren een upgrade naar vriendschap hebben gekregen en inmiddels tot mijn selecte Platinum Elite groep behoren.
Deze week heb ik het genoegen om met een paar van deze kanjers te mogen werken. Dat maakt het leven leuk en werk een stuk eenvoudiger. Je begrijpt elkaar, er is wederzijds vertrouwen en respect. Natuurlijk mag je van mening verschillen. Juist als je met vrienden werkt kan je zo nu en dan de harde waarheid zeggen… of te horen krijgen.
Ook een reden om niet zomaar met ieder vriendje te werken. Ik heb een paar vrienden waarmee het niet goed zal gaan als we samen een televisieprogramma maken en er is één supervriend waar ik zo zuinig op ben dat we besloten hebben om geen onnodige risico's te nemen.
Met de vrienden voor het leven waarmee ik deze week werk kan het nooit mis lopen. Dat zijn mannen om van te houden. Loyaal, eerlijk, grappig en boven alles hebben ze hun zaakjes goed voor elkaar.
En zo kom ik uit bij Jos en Jan. Echt vrienden zijn het misschien nooit geweest, al zag het er een jaar geleden bij de allereerste A1GP in Brands Hatch wel zo uit. In de loop van dat seizoen heeft de relatie deukjes, krasjes en fijne haarscheurtjes opgelopen die de afgelopen weken hebben geleid tot een breuk. Eeuwig zonde.
Het is vooral zo jammer dat het er naar uit ziet dat de heren, voorlopig, geen gezamenlijk ontbijtje zullen nemen. Echte boter of niet. Een geldkwestie, maar vooral een principezaak. En het zijn twee behoorlijke ego's.

Een miljoen dollar is, ook voor Jos Verstappen, een hele boel geld. De term geldwolf is volgens mij al niet meer van toepassing op het moment dat je zo'n bedrag aan je neus voorbij laat gaan. Als vervolgens nog eens hoge bedragen worden geboden voor een weekendje Zandvoort en je daarvoor ook bedankt moet je verdomd principieel zijn en heel goede redenen hebben.
Volgens mij is het simpel: Je werkt voor een baas die vorstelijk beloond alleen erg laat is met het overmaken van geld. Lijkt mij een puntje bij de volgende onderhandelingen.

Als dezelfde baas in een gesprek aankondigt dat het niet zo goed gaat met het bedrijf en dat de boel wel eens failliet zou kunnen gaan, dan wil jij je salaris snel hebben. Kan hij dat niet garanderen… dan ga je dat contract niet ondertekenen en lekker iets anders doen.
Jos is een zwart-witdenker en gesneden uit hardhout van de Stijfkopsoort uit Limburg. Hij is altijd eerlijk en recht door zee. Zegt liever niets dan halve waarheden. Heb je hem op je hand, dan is het een leuke kerel, maar o-wee als je spelletjes speelt.

Hij gaat liever zelf op de blaren zitten, dan iets doen waarvan zijn hartje zegt dat het niet oké is. Rechtlijniger bestaat volgens mij niet, maar dat vind ik ook wel weer heel stoer.

Voor de fans is het jammer. Die missen dit weekend de prachtige helm die Jos speciaal had laten maken voor dit evenement…