De Meern. Mijn leventje is dezer dagen zo rustig als een kabbelend beekje zonder stuw en ik vind het nog prettig ook. Langzaam komt de malle molen in mijn hoofd tot rust. Ik ben eindelijk in staat om als een oude man op een bankje in het park te zitten en niets te hoeven. Zelfs mijn horloge staat stil.
Normaal gesproken ben ik een doener. Een van de ongeduldige soort bovendien. Stil zitten is nooit een kwaliteit van mij geweest; ik heb geen rust in mijn kont. Altijd tienduizend plannen die nog uitgevoerd moeten worden. Op mijn bureau ligt standaard een lijst met 'things to do' en als ik alles gedaan heb wat prioriteit had, dan zijn er nog genoeg dromen, ideeën en idealen. Is het niet qua werk, dan is het wel privé.
Nu móét ik ontspannen, want ik waak over de baby. Hij kan elk moment wakker worden en dan wil hij aandacht. Het mannetje is niet anders gewend tot zijn moeder weer moest gaan werken. Bovendien lijkt hij op zijn vader; een druktemaker die de wereld wil ontdekken.
Onze belangrijkste activiteit is het maken van een wandelingetje naar het winkelcentrum en ik had nooit gedacht dat ik me daar nog eens op zou gaan verheugen. Het is het hoogtepunt van de papadag.
Vandaag hebben we onderweg een poes geobserveerd, die een muisje ving en het weer (onhandig) liet ontsnappen. Tom en Jerry zonder tekeningen. En ik mag natuurlijk niet vergeten te vermelden dat ik uitgebreid kan genieten van mijn zoon die zijn roltechniek aan het ontwikkelen is.
Nooit gedacht dat niks leuk kan zijn.
Normaal gesproken ben ik een doener. Een van de ongeduldige soort bovendien. Stil zitten is nooit een kwaliteit van mij geweest; ik heb geen rust in mijn kont. Altijd tienduizend plannen die nog uitgevoerd moeten worden. Op mijn bureau ligt standaard een lijst met 'things to do' en als ik alles gedaan heb wat prioriteit had, dan zijn er nog genoeg dromen, ideeën en idealen. Is het niet qua werk, dan is het wel privé.
Nu móét ik ontspannen, want ik waak over de baby. Hij kan elk moment wakker worden en dan wil hij aandacht. Het mannetje is niet anders gewend tot zijn moeder weer moest gaan werken. Bovendien lijkt hij op zijn vader; een druktemaker die de wereld wil ontdekken.
Onze belangrijkste activiteit is het maken van een wandelingetje naar het winkelcentrum en ik had nooit gedacht dat ik me daar nog eens op zou gaan verheugen. Het is het hoogtepunt van de papadag.
Vandaag hebben we onderweg een poes geobserveerd, die een muisje ving en het weer (onhandig) liet ontsnappen. Tom en Jerry zonder tekeningen. En ik mag natuurlijk niet vergeten te vermelden dat ik uitgebreid kan genieten van mijn zoon die zijn roltechniek aan het ontwikkelen is.
Nooit gedacht dat niks leuk kan zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.