Amsterdam. Boven het centrum cirkelde een politiehelikopter. In de verte hoorden we ambulances af en aan rijden. Een colonne ME busjes kwam langs de Ruysdaelstraat. Er was duidelijk iets aan de hand in de stad.
Voor de deur van En Pluche, naast Le Garage, stonden vijf professionele cameraploegen met grof geschut, zeker zeven of acht camjo's met handzame DV camera's en een batterij fotografen. De cameramensen filmden elkaar en radioreporters stelden vragen aan de verzamelde journalisten. Er stond iets te gebeuren in de stad, maar niemand wist precies wat.
Voor een belangrijk deel van de vaderlandse pers waren de rellen met woeste studenten op het Museumplein niet interessant genoeg. Zij maakten zich druk over de aankomst van Youp van het Hek bij het restaurant van Joop Braakhekke. De belangrijke vraag die zij stelden was of Youp nou wel of geen glossy tijdschrift had gemaakt.
Om twintig over twaalf reden een stuk of zeven TukTuks de straat in. Daarin zaten Youp en zijn persoonlijke gasten. Het was nog lastig voor de bestuurders van de kleine karretjes om helemaal tot aan de ingang te rijden, want de opdringerige pers versperde de weg. Het was oud Hollands mediaduwen met de Leo Vogelzangetjes van deze wereld.
Youp plaagde de fotografen en cameramensen door te roepen dat ze allemaal belangrijk werk deden, terwijl iedereen natuurlijk precies hetzelfde deed. Ondertussen stapten Paul de Leeuw, Paul Witteman, de vrouw van Youp, zijn zoon, Joop Braakhekke en zelfs Marco Borsato uit.
Het vermoeden bestond dat Youp bezig was met een goede grap, maar dat was niet zeker. Dus wilde niemand iets missen. Het leidde tot een ongekende chaos. Alsof Robbie Williams in town was.
In de veel te kleine lounge bar gingen Joop en Youp koken. Ze bakten friet en die werd volgens de cabaretier geserveerd met truffelmayonaise. De pers verdrong zich om het beeld van de twee sterren te vangen. Het sloeg natuurlijk nergens op en iedereen wist dat hij of zij ook een onderdeel was van een ordinaire publiciteitsstunt. Toch werd alles vanuit vijfentwintig hoeken vastgelegd. Voor het geval dat…
Daarna hield Youp een rede in een klein zaaltje vol genodigden en pers. Het was een goede column, maar niet uit het hoofd geleerd. Hij gaf hier en daar een sneer en uiteindelijk overhandigde hij het eerste exemplaar van De Youp! aan zichzelf.
En de verzamelde pers deed alsof er niets aan de hand was. Ze beleven elkaar interviewen en wilden ook allemaal een quote van de grote namen in de zaal. Want zodra een bekende Nederlander van het kaliber Youp van het Hek een scheet laat, dan is dat nieuws. Zelfs als die scheet uit een fopscheetkussen blijkt te komen…
Even verderop braken 1500 studenten tegelijkertijd het Museumplein af. Lekker belangrijk!
Voor de deur van En Pluche, naast Le Garage, stonden vijf professionele cameraploegen met grof geschut, zeker zeven of acht camjo's met handzame DV camera's en een batterij fotografen. De cameramensen filmden elkaar en radioreporters stelden vragen aan de verzamelde journalisten. Er stond iets te gebeuren in de stad, maar niemand wist precies wat.
Voor een belangrijk deel van de vaderlandse pers waren de rellen met woeste studenten op het Museumplein niet interessant genoeg. Zij maakten zich druk over de aankomst van Youp van het Hek bij het restaurant van Joop Braakhekke. De belangrijke vraag die zij stelden was of Youp nou wel of geen glossy tijdschrift had gemaakt.
Om twintig over twaalf reden een stuk of zeven TukTuks de straat in. Daarin zaten Youp en zijn persoonlijke gasten. Het was nog lastig voor de bestuurders van de kleine karretjes om helemaal tot aan de ingang te rijden, want de opdringerige pers versperde de weg. Het was oud Hollands mediaduwen met de Leo Vogelzangetjes van deze wereld.
Youp plaagde de fotografen en cameramensen door te roepen dat ze allemaal belangrijk werk deden, terwijl iedereen natuurlijk precies hetzelfde deed. Ondertussen stapten Paul de Leeuw, Paul Witteman, de vrouw van Youp, zijn zoon, Joop Braakhekke en zelfs Marco Borsato uit.
Het vermoeden bestond dat Youp bezig was met een goede grap, maar dat was niet zeker. Dus wilde niemand iets missen. Het leidde tot een ongekende chaos. Alsof Robbie Williams in town was.
In de veel te kleine lounge bar gingen Joop en Youp koken. Ze bakten friet en die werd volgens de cabaretier geserveerd met truffelmayonaise. De pers verdrong zich om het beeld van de twee sterren te vangen. Het sloeg natuurlijk nergens op en iedereen wist dat hij of zij ook een onderdeel was van een ordinaire publiciteitsstunt. Toch werd alles vanuit vijfentwintig hoeken vastgelegd. Voor het geval dat…
Daarna hield Youp een rede in een klein zaaltje vol genodigden en pers. Het was een goede column, maar niet uit het hoofd geleerd. Hij gaf hier en daar een sneer en uiteindelijk overhandigde hij het eerste exemplaar van De Youp! aan zichzelf.
En de verzamelde pers deed alsof er niets aan de hand was. Ze beleven elkaar interviewen en wilden ook allemaal een quote van de grote namen in de zaal. Want zodra een bekende Nederlander van het kaliber Youp van het Hek een scheet laat, dan is dat nieuws. Zelfs als die scheet uit een fopscheetkussen blijkt te komen…
Even verderop braken 1500 studenten tegelijkertijd het Museumplein af. Lekker belangrijk!
Youp en huisvriend Marco B. arriveren bij Le Garage
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.