bult

De Meern. Onze kleine ontdekkingsreiziger verkent de huiskamer. Een sok aan, de andere uit. Snot en restjes papperige soepstengel rond de mond. Op zijn buik schuift hij naar objecten waarvan ik liever heb dat hij er niet aan komt. Alles vastpakken, overal aan trekken of voelen. De hete verwarming, de televisie en stereo die bij gebrek aan dressoir nog op de grond staan, de overvolle krantenbak, de dimmer van een lamp en alle stopcontacten. Ik hobbel er de hele ochtend achteraan. Speelgoed dat als alternatief of afleiding wordt aangeboden vindt meneer niet interessant. 
Het lijkt alsof hij snapt wat ik bedoel met ‘NEE!’ of een streng ‘MAG NIET!’, maar hij doet er niets mee. Even kijkt hij ondeugend in mijn richting om vervolgens verder te gaan. Steunend en kreunend tijgert Columbus verder. ‘Baba’ brabbelt hij. Ik hoor natuurlijk ‘papa’ en smelt.
Samen lezen we een boekje. ‘Beesten’ heet het. Er staan plaatjes in van een hond, de pinguïn, het konijn, de vis, de geit, de vlinder. Het is een succesnummer. Kirrend staat hij voor de bank, zijn handen steunen op het kussen. De leeuw, het paard, de kikker, de tijger... 
Ik blader in het boekje met dikke bladzijden. Opeens gooit de man die nog zo veel moet ontdekken zichzelf naar achteren. Of glijdt hij met zijn sokje weg op de gladde vloer? Het is een kort moment van onoplettendheid en pats... 
Boem! 
Hij klapt met zijn hoofdje op de houten vloer. Twee tellen blijft het stil. Ik heb heel even de tijd om me rot te schrikken voor het krijsen begint. Grote tranen biggelen over zijn wangen. De landingsspot, net boven zijn rechter oog, wordt gelijk blauw. En er groeit een bult. 
Alleen een zoen helpt niet. Ik pak hem op de arm en loop naar het raam om samen naar buiten te kijken. Hij gilt in mijn oor. Hartverscheurend zielig. Ik moet zelf ook even een paar tranen kwijt. Van de schrik. 
Het is weer een eerste keer. Natuurlijk realiseer ik me dat dit nog veel vaker zal gebeuren, maar dat maakt het niet minder erg. Ik maak me zorgen en bel de huisarts. Voor de assistente de telefoon opneemt lacht mijn zoon me alweer uit.

Het vallen en opstaan is begonnen.