maandag 14 januari 2008

lambik

Amsterdam. De leuke blonde presentatrice, die niet alleen de harten van boeren sneller laat kloppen, presenteerde een jaar of tien geleden een kinderprogramma. Ze was iets minder beroemd, maar minstens even begeerlijk. Een reden voor veel vaders en jonge mannen om na Sesamstraat met de kinderen mee te kijken.
Het was dan ook niet vreemd dat de alleenstaande cameraman verrukt reageerde toen hij eindelijk met haar mocht draaien. Zij belde persoonlijk met het verzoek of ze mee mocht rijden naar Hilversum en hij was de gelukkigste jongeman op aarde.
Voor ze in Hilversum waren was de cameraman tot over mijn oren verliefd. In het echt bleek ze nog leuker te zijn dan verwacht. Zo normaal, naturel, spontaan en heel gewoon bloedmooi. Aan het eind van een dag draaien in de chocoladefabriek wist hij zeker dat zij het beste was wat hem kon overkomen.
Daarna werkten ze wel vaker samen. Natuurlijk maakte die cameraman geen schijn van kans, maar wie zo denkt komt nergens. Dus rekende hij zichzelf rijk. Hij ging zich die dagen anders kleden en misschien ook wel iets anders gedragen.
Tot zij hem op een dag, in haar schattige Brabantse accent, uitmaakte voor Lambik. Ze draaiden een reportage over hoortoestellen, dus de cameraman met een wijkende haargrens had wel kunnen doen alsof hij haar niet hoorde, maar dan hadden ze twee van die apparaatjes achter zijn oren geplakt.
In een klap spatte zijn droom in duizend stukjes. Vlinders verdwenen uit zijn buik, de roze bril viel op de grond en werd bruut vertrapt. Op het wolkje boven hem en haar veranderden de engeltjes met harpjes in duiveltjes met de slappe lach.
Qua kaal worden zat hij nog een beetje in de ontkenningsfase, maar normaal gesproken was het geen probleem als iemand daar een grap over maakte. Het feit dat uitgerekend zij zo'n gemene opmerking maakte, dat raakte de jonge verliefde cameraman diep.
Toeval of niet, het was de laatste keer dat ze samen draaiden. Zij vertrok niet veel later naar de KRO en de programma's die ze daar ging maken werden niet door hem gefilmd. Hij zag nog wel eens iets wat zij presenteerde en had telkens moeite met wegzappen, maar ook dacht hij telkens weer aan de bijnaam die ze hem in een onaardige bui had gegeven.
Lambik.
Inmiddels is het prinsesje van de jaren negentig uitgegroeid tot kijkcijferkoningin van de Nederlandse televisie. En uitgerekend op de dag waarop zij, met haar 3,7 miljoen kijkers, het NOS Journaal haalde, kwamen ze elkaar weer tegen. Samen moesten ze een kort statement opnemen ter gelegenheid van het 20-jarig bestaan van dat populaire kinderprogramma.
In een druk restaurant bleek dat zij nog steeds even betoverend is en tegelijkertijd 'down to earth' in hoofdletters. Leuk en lief. Maar hij wist wel beter. Uitkijken met deze dame! Voor je het weet noemt ze je Lambik…

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.