Het is vandaag alweer 8 jaar geleden dat Cees Blankestijn is overleden. Ik mis hem dagelijks. Zijn nummer staat nog steeds in mijn telefoon. Wat zou ik hem graag nog eens even willen bellen!
Hij noemde mij 'de labrador'. Zelf was het meer een boxer. Altijd energie voor tien. Pittig, maar met een hart van goud.
Nu draai ik Beautiful Things van Tiësto, zo hard als het kan. Als iemand daar iets van zegt roep ik: 'Hey, doe 'ns rustig!'
Voor Cees. Omdat ik hem nooit zal vergeten.
Hij noemde mij 'de labrador'. Zelf was het meer een boxer. Altijd energie voor tien. Pittig, maar met een hart van goud.
Nu draai ik Beautiful Things van Tiësto, zo hard als het kan. Als iemand daar iets van zegt roep ik: 'Hey, doe 'ns rustig!'
Voor Cees. Omdat ik hem nooit zal vergeten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.