dag van de cameraman

Op zondag 16 september aanstaande is het alweer voor de negende keer de Dag van de Cameraman. Je zou zeggen dat dit soort feestjes op doordeweekse dagen gevierd moeten worden, maar 16/9 is nou eenmaal de meest uitgelezen datum voor de Dag van de Cameraman en bovendien werken veel cameramensen in het weekend. Het zou fijn zijn als zij op deze dag in het zonnetje staan.

Dit jaar ligt de focus tijdens de Dag van de Cameraman op een lang gekoesterde wens van alle cameramensen in Nederland. We zoomen in op een belangrijk aandachtspunt en richten ons tot alle producenten, producers, productieleiders, productiemedewerkers en hun stagiaires of assistenten. Want in het kader van deze Dag van de Cameraman vragen we om een bijzonder geschenk. Iets waar cameramensen vrolijk van worden. Een heel mooi cadeau. En het bijzondere is dat het geen cent hoeft te kosten. 

Wij hopen namelijk vurig dat vanaf 16 september niemand meer op informatie blijft zitten die van belang is voor cameramensen. Tot nu toe is het namelijk zo dat callsheets in de meeste gevallen pas op het allerlaatste moment worden verzonden. Op de dag voorafgaand aan de klus, om vijf voor zes. Dat betekent voor cameraploegen dat ze pas heel laat geïnformeerd worden. Hoe vroeg ze de volgende morgen moeten beginnen, hoe laat de klus waarschijnlijk geklaard is, waar ze naartoe gaan en of het een lange, zware dag zal worden. Als dat af en toe gebeurt is het niet erg, maar het is een waardeloze trend om steeds later te komen met deze cruciale gegevens. 

Productiemedewerkers willen graag uitsluitend correcte informatie versturen. Het liefst een callsheet dat niet meer zal wijzigen. Maar omdat 'de planning' en 'het tijdschema' op het laatste moment nog kunnen veranderen, houden ze alle beschikbare kennis over een draaidag zo lang mogelijk achter. Alleen realiseren zij zich niet voldoende dat dit grote gevolgen heeft voor planners bij facilitaire bedrijven, voor camera- en geluidsmensen en vooral voor hun gezinnetjes. Al die vrouwen en kinderen weten namelijk nooit waar ze aan toe zijn.

Wat mij betreft is dit een van de grootste nadelen van ons prachtige beroep. Zeker als freelance cameraman krijg je soms het gevoel dat je een zeurpiet bent, wanneer je weer eens belt met opdrachtgevers om te achterhalen wat een bepaalde klus behelst. 

Natuurlijk sluiten opdrachten niet altijd lekker op elkaar aan; daar kan niemand iets aan doen. Maar je kunt ook nergens rekening mee houden, omdat je simpelweg niks weet. Dus krijg je korte nachten en moet de partner van de gemiddelde cameraman beschikken over een engelengeduld. Die moet super flexibel zijn en dat is wel eens veel gevraagd. Je kan er geen eten op inkopen, geen hobby's op na houden en je kan nooit afspraken maken.

Tenzij we vanaf nu afspreken dat de callsheets eerder verzonden worden. Heel vaak kan dat. Zeker wanneer alle opdrachtgevers in Omroepland hun uiterste best doen om cameraploegen in een vroeg stadium te informeren over de verwachte begin- en eindtijden of op zijn minst een indicatie geven. Dan nemen we af en toe een last-minute wijziging voor lief.

Ik vind het een mooi streven. Een schitterend thema voor de Dag van de Cameraman.

Zondag 16 september: De #dagvandecameraman. Zegt het voort, zegt het voort.