maandag 26 juli 2004

VRIJDAG 23 JULI

Annemasse – Lons-le-Saunier (166,5 km). Een kopgroep van zes kreeg de kans, nadat Armstrong persoonlijk Simeoni had teruggehaald, omdat die onvriendelijke uitspraken over de lijfarts van de Amerikaan had gedaan. In de kopgroep weer de Nederlander Marc Lotz, die echter in de finale te veel bezig was met Flecha, waardoor Acosta en Mercado er vandoor konden gaan in de laatste kilometers. Uiteindelijk won Mercado de sprint in de achttiende etappe.

Dijon. De laatste serieuze beklimmingen van deze Ronde van Frankrijk en langzaam maar zeker naderden we het einde. Op de achterbank van de camerawagen zaten Teun van Vliet en Daniel Lohues. De wielrenner en de blues. Teun met praatjes voor twee en vol stoere verhalen. Daniel aanvankelijk een beetje stil, maar al vrij snel nieuwsgierig en enthousiast. Twee sympathieke gasten.
Teun vertelde over de gele trui die hij in 1988 drie dagen mocht dragen. Daniel vertelde over zijn muziekreizen en de vele plannen die hij nog had. Ook al hadden de mannen misschien niet heel veel met elkaar, het werd een gezellige dag.
We maakten een filmpje over Daniel, die met zijn gitaarkoffer in de hand naar de ronde ging kijken. Deze beelden zouden 's avonds ingestart worden als hij live zijn grootste hit Op Fietse zou spelen. Ondertussen zorgde Teun dat de auto snel werd geparkeerd en dat we gelijk door konden als het peloton voorbij was. De beelden die ik maakte waren allemaal raak. Ik vond van mezelf dat ik een goede dag had. Dat kwam zeker ook door de bereidwilligheid van deze gasten.
Shot van de dag was een starende Lohues, op de rug gefilmd en de televisiehelikopter in de verte, die dwars door zijn hoofd leek te vliegen. Je moet het zien, maar ik vergeet dit plaatje mijn hele leven niet meer.
Ik kreeg inspiratie om met Daniel meer te doen en nam me voor om na de Tour contact met hem op te nemen. Met hem zou ik mooie documentaires kunnen maken of een interessant reisprogramma. Zijn bevlogenheid sprak mij enorm aan.
Vervolgens hadden we in de auto uren om over passie te spreken. Over Nederlandse artiesten en over de bedroevende kwaliteit van Veldhuis en Kemper.
In Dijon hebben Maaike en ik een potje mosterd gekocht. Mosterd voor na de Tour.

De uitzending kwam vanuit een muziektent op Place Wilson, in de stromende regen. Op mijn filmpje met Daniel Lohues kreeg ik lovende reacties en belangrijker nog, ik was zelf ook heel gelukkig.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.