Fažana, Kroatië. Eindelijk scheen de zon zoals je het in Istrië zou verwachten. Het tentje was snel droog en ook de handdoeken aan de lijn, die gisteren nog doorweekt waren, konden worden opgeruimd in de kofferbak van de Touran. Deze auto is eigenlijk praktischer voor de manier waarop wij kamperen dan de Bora. We leven uit de tassen en kratjes die achterin de auto staan. In mijn eigen auto had ik misschien wel even veel ruimte, maar minder overzicht. Na een paar regendagen smeekt onze bagage wel om een poging tot opruimen. Helaas hebben we daar nu even geen tijd voor. We gaan volop genieten van ieder straaltje zon dat we kunnen opvangen. De ellende van de afgelopen dagen is snel vergeten en maakt plaats voor zacht gezucht over verbrande ruggen en neuzen.
Zwemmen met de nichtjes. Drie totaal verschillende types. Daphne is de oudste. Bijna vijf. Een lieve dromer met oog voor details. Ze ziet iedere amoebe kruipen, is dol op slakjes en kan uren druk zijn met zoeken naar schelpjes of andere schatten. Carmen is drie, een durfal. Zij klimt overal in, op of aan en kan net fietsen zonder steunwielen. Dat is handig, want ze is soms te lui om te lopen. Dan zeurt ze over moeie beentjes. Carmen is minder stil dan Daphne, maar allebei moeten ze het qua brutaliteit afleggen bij de jongste telg uit het gezin Thijssen. Baukje is een jaar en tien maanden en voor niemand bang... behalve voor mij dan een beetje. Met de oudste twee ben ik de hele dag druk, omdat ze op mijn schouders willen, mij willen soppen, met me dansen, voetballen of slakzoeken, maar met Baukje krijg ik geen contact. Zij laat zich de hele dag vertroetelen en knuffelen door Christel. Het is een heel vrolijk schatje tot haar iets niet bevalt. Dan kan ze gemeen meppen, krabben, haren trekken of bijten. Echt een meisje. En om onze relatie helemaal op de proef te stellen heeft ze ook nog op mijn handdoek gepiest. Ze bekijkt het maar. Ik laat me wel in het water gooien door Carmen, die daartoe aangemoedigd wordt door een fluisterende Daphne. En lol dat we hebben!
Vier bruin gebrande bierbuiken buigen over een defecte buitenboordmotor. Het is overduidelijk een groepje vakmannen die regelmatig klussen. Veel zwart geld. Alleen die boot al. De meeste zijn behangen met gouden kettingen, bijna allemaal hebben ze een tattoo op de arm of rug. Enkelen dragen een strakke zwarte zwemslip, anderen een witte short. Ze lopen op goedkope gympen of badslippers. De enige dame in het gezelschap wordt in plat Utrechts aangesproken met Anita. Zij moet waken over een ADHD jongentje die in de rubberboot speelt met het roer. Dat is blijkbaar gevaarlijk nu de kap van de motor af is, ook al staat de Zodiac op een trailer. Ik kan uren naar deze scène kijken. Het is Jiskefet. De 300pk Yamaha is afgeschreven. Dat komt deze vakantie niet meer goed. De grootste mond blijft het repareren proberen. Volgens mij heeft hij die motor verzopen. Even later komt een enorme Chevrolet pick-up de aanhanger ophalen. Het is voorbij met de pret. De mannen gaan uit elkaar. Wat moeten zij nu in de laatste week van de bouwvak doen?
Zwemmen met de nichtjes. Drie totaal verschillende types. Daphne is de oudste. Bijna vijf. Een lieve dromer met oog voor details. Ze ziet iedere amoebe kruipen, is dol op slakjes en kan uren druk zijn met zoeken naar schelpjes of andere schatten. Carmen is drie, een durfal. Zij klimt overal in, op of aan en kan net fietsen zonder steunwielen. Dat is handig, want ze is soms te lui om te lopen. Dan zeurt ze over moeie beentjes. Carmen is minder stil dan Daphne, maar allebei moeten ze het qua brutaliteit afleggen bij de jongste telg uit het gezin Thijssen. Baukje is een jaar en tien maanden en voor niemand bang... behalve voor mij dan een beetje. Met de oudste twee ben ik de hele dag druk, omdat ze op mijn schouders willen, mij willen soppen, met me dansen, voetballen of slakzoeken, maar met Baukje krijg ik geen contact. Zij laat zich de hele dag vertroetelen en knuffelen door Christel. Het is een heel vrolijk schatje tot haar iets niet bevalt. Dan kan ze gemeen meppen, krabben, haren trekken of bijten. Echt een meisje. En om onze relatie helemaal op de proef te stellen heeft ze ook nog op mijn handdoek gepiest. Ze bekijkt het maar. Ik laat me wel in het water gooien door Carmen, die daartoe aangemoedigd wordt door een fluisterende Daphne. En lol dat we hebben!
Vier bruin gebrande bierbuiken buigen over een defecte buitenboordmotor. Het is overduidelijk een groepje vakmannen die regelmatig klussen. Veel zwart geld. Alleen die boot al. De meeste zijn behangen met gouden kettingen, bijna allemaal hebben ze een tattoo op de arm of rug. Enkelen dragen een strakke zwarte zwemslip, anderen een witte short. Ze lopen op goedkope gympen of badslippers. De enige dame in het gezelschap wordt in plat Utrechts aangesproken met Anita. Zij moet waken over een ADHD jongentje die in de rubberboot speelt met het roer. Dat is blijkbaar gevaarlijk nu de kap van de motor af is, ook al staat de Zodiac op een trailer. Ik kan uren naar deze scène kijken. Het is Jiskefet. De 300pk Yamaha is afgeschreven. Dat komt deze vakantie niet meer goed. De grootste mond blijft het repareren proberen. Volgens mij heeft hij die motor verzopen. Even later komt een enorme Chevrolet pick-up de aanhanger ophalen. Het is voorbij met de pret. De mannen gaan uit elkaar. Wat moeten zij nu in de laatste week van de bouwvak doen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.