Fažana, Kroatië. We werden gewekt door Daphne en Carmen die door Stephan bij onze tent waren afgezet. Het ritueel van doen alsof ik slaap en me wel tien keer wakker laten maken door een kneep in de neus, een luide gil of trekken aan de oren is iets wat het vorig jaar in Saumur een groot succes was en nu ook weer tot groot vermaak van de meisjes leidde. Ik vind het grappig dat alle kinderen het leuk vinden om me te laten schrikken, om mij wakker te maken of om me mijn hoofd te zien stoten. Vanmorgen in de kleine tent gebeurde het allemaal op afroep. Ik speel die spelletjes met veel plezier mee en ben graag de levende knuffelbeer of boksbal.
Buiten het tentje was het winderig en regenachtig. Een bezoek aan Pula hebben we op het laatste moment afgeblazen, omdat het hard regende. We zijn anderhalf uur doorgereden naar de stadjes Labin en Rabac, aan de oostkant van de punt Istrië. Van ver lijken het zeer pittoreske plaatsjes. De een op een berg en de ander aan een helder blauwe baai. Maar als je er bent, dan is het over het algemeen een treurige betonnen bende. Grauw, vervallen en architectonisch veel minder bijzonder dan het in eerste instantie oogt. De buitenwijken bestaan uit trieste oostblokflats die herinneren aan het communisme dat hier jaren heeft geheerst. Het is heel duidelijk dat de Kroaten nog geen geld hebben om hun stadjes op te knappen. Ze doen niets aan de verkeerschaos, de parkeerproblemen of de slechte staat van de gebouwen. Wel heeft deze streek potentie. Voor veel toeristen is het nu al goed. Het landschap is minstens even betoverend en afwisselend als Italië, de prijzen zijn voor vakantiegangers uit Nederland en Duitsland heel aantrekkelijk en de dorpjes kunnen met enige moeite zo worden aangepakt dat dit land een paradijsje wordt.
Als ik door de straatjes van de stadjes hier in Kroatië loop vraag ik me af of hier ook gevochten is tijdens de burgeroorlog in het begin van de jaren '90. En ik realiseer me dat ik bijna niets van die oorlog weet. Ergens heb ik gelezen dat Istrië niet bij de oorlog betrokken was en dat met name de mensen aan de kust neutraal wilden blijven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Ik wil reacties altijd eerst even lezen, voor ze op dit weblog worden geplaatst. Daarom kan het even duren voor een reactie wordt gepubliceerd. Ik plaats niet zomaar elke reactie. Het is mijn weblog, dus ik bepaal wat ik een goede reactie vind en wat niet. Als je het er niet mee eens bent, dan moet je lekker zelf een weblog beginnen.
Anonieme reacties zal ik extra kritisch bekijken.